Als laats nog even een kijkje in Namibië!

Hallo mensen,

Alweer een update, maar het zal ook de laatste zijn vanuit Zuid-Afrika! Zoals beloofd zal ik nog even snel verslag doen van mijn tripje naar Namibië!

Nadat de drie dames weer naar Nederland onderweg waren had ik eigenlijk nog twee opties. Ik had in Zuid-Afrika nog de optie om de Wildcoast, bij Durban met een bezoekje te gaan vereren of om nog even een kijkje te nemen in Namibië. Het is uiteindelijk optie B geworden. Na het vertrek van de dames heb ik nog 1 nachtje in Kaapstad doorgebracht om vervolgens de volgende dag om 10 uur op de bus te stappen naar Windhoek. Vanwege financiële overwegingen is het de bus geworden maar ik moet zeggen dat de bus zeer prima was! In tegenstelling tot die bussen waarmee ik eerder mee naar Spanje / Kroatië ging, kon je hier de stoelen ruim naar achteren zetten waardoor ik genoeg uurtjes slaap heb gepakt! De volgende dag stond ik rond 6 uur vers in de hoofdstad van Namibië, Windhoek! Gezien het korte tijdsbestek heb ik maar gelijk een ticket naar Swakupmund gekocht omdat deze stad leuker scheen te zijn dan Windhoek zelf! Achteraf zeker geen spijt van. Rond 1300 stond ik dus na flink wat rijden uiteindelijk op plaats van bestemming! Swakupmund is een Duits dorpje aan de kust van Namibië. Volgens de lonely planet vind je hier meer Duitsland als in Duitsland zelf! Nou dat was te merken.. Konditorei hier, Bismarckstrasse daar.. en ga zo maar door! Wel prima dorpje om even wat tijd door te brengen! In dit dorpje ontmoette ik de volgende dag een Nederlands stel waarvan de jongen, Paul, in Kaapstad een stage had gelopen. Het leek ons beide wel een goed idee om de plaatselijke duinen met een bezoekje te vereren op een quad! Het was voor mij de eerste keer op zo'n vinnig dingetje maar we hadden de grootse lol! De combinatie van steile hellingen en prachtig landschap bleek erg leuk te zijn! Helaas besloot mijn quad na een halfuur het op te geven. Het kreng wilde niet meer starten en aangezien de gids niet continue achterom kijkt stond ik toch even 2 minuutjes ganz allein in de middle of nowhere. Haha ik kon er zelf wel even om lachen, maar je merkt dan toch wel dat je in een aardig uitgestrekt landschap staat! Helaas kon de gids hem ook niet meer aankrijgen waardoor ik plaats mocht nemen op zijn quad. Had opzich wel wat aangezien zijn scheurijzer nog wel wat harder ging dan de anderen, maar ik reed toch liever zelf! In een pauzemomentje kwam er nog een lokale Swakupmunder langs die een aardig quad had! Even qua technische details, onze quads hadden 250 cc maar meneer reed op een 700 CC. Hij wilde mij wel even laten ervaren hoe snel het ‘beestje' was. Prima dacht Wietse. Voordat ik het wist was ik al achterop geklommen zonder mijn helm op te doen. (sorry mam) Blijkt wel dat ik toch een groot vertrouwen in menig mens heb, zelfs wanneer ik ze zo'n 30 seconden ken. Misschien kwam het omdat hij in die 30 seconden vertelde dat hij al zijn hele leven door de duinen croste als hobby, maargoed misschien was een 2^e vraag wel slim geweest als ‘En heb je ook ooit ongelukken gehad?' Afijn, ik zat dus al achterop en het ging vrij hard! Toen we een rondje hadden gereden vond hij het ook nog even nodig om terwijl we de helling opgingen nog even een ‘Wheely' te doen voor zo'n 10 seconden. Haha ik vond het maar wat mooi! Helaas had niemand van de groep foto's of filmpjes gemaakt, maar toen Paul na mij ging, heb ik even de camera te voorschijn gehaald zodat wanneer jullie aan mijn geloofwaardigheid twijfelen, jullie het zelf nog even terug kunnen zien! Owjah we waren trouwens op de ‘sundowner' trip gegaan.. wat ongeveer betekende dat we de zon prachtig konden zien ondergaan met een biertje in de hand. Je begrijpt wel aan mijn schrijven dat ik het super vond en ik kan het jullie dus ook zeker aanraden wanneer je nog eens in Namibië bent!

'S Avonds zijn we nog even naar een restaurantje geweest met een Engels meisje van ons hostel. We zaten lekker te eten tot op een gegeven moment een stuk muur uit de muur donderde (haha lees dit nog maar 2x) er had een soort schot voor een raam gezeten en die schoot in 1x los.. haha achja het is Afrika.

Na twee nachten in Swakupmund te hebben doorgebracht heb ik weer de bus genomen naar Windhoek. Hier 1 nachtje geslapen omdat ik de volgende dag op een drie-daagse trip naar de Sossusvlei zou gaan! Hier kun je onder andere de duinen vinden met het rode zand en de Dead vlei, waar bomen staan die al zo'n 600 jaar dood zijn. Opzich kun je hier ook zelf heenrijden, maar aangezien ik maar een paar dagen had en ik ook niet echt enthousiast werd van de wegtoestandomschrijvingen van Mieke & Johanna leek deze trip mij wel wat. In de Shuttle na Windhoek ontmoette ik een Engelse backpacker, Andy, die ook op dezelfde trip bleek te gaan doen. Met deze knul bleek ik wel aardig overweg te kunnen en heb ik dus ook genoeg gelachen! De eerste dag zijn we naar Sossusvlei gereden en was ik blij dat we in een soort 4x4 vrachtwagen zaten. De weg was niet bepaald heel fijn om met een kleine huurauto op te rijden! Toen we op plek van bestemming waren zijn we een rode duin opgeklomen om de zonsondergang te gaan bekijken! Helaas bleek er achter elke duin nog een duin te zitten dus het duurde ellendig lang voordat we eens bij de top waren. Uiteindelijk bleek het het wel waard te zijn, S' avonds vervolgens in een tentje geslapen om er de volgende om 5 uur uit te gaan! We gingen namelijk naar de zonsopgang kijken op de welbekende ‘dune 45'! Het was even klimmen en het bleek dat we niet de enigsten waren maar uiteindelijk hadden we een leuke plek weten te bemachtigen om de zon te zien opkomen. Hierna hebben we een lekker ontbijt gehad met spek en eiers om vervolgens met onze gids door de woestijn naar de deadvlei te lopen. Het was echt supermooi. Strakblauwe lucht, rode duinen, bruine bomen en een witte ondergrond. (zie de foto's op facebook) 's avonds hebben we weer lekker bij het kampvuurtje gezeten en dag 3 zijn we via twee bergpassen en Solitaire weer teruggereden naar Windhoek. Solitaire is een leuk dorpje waar zeer goede apfelstrudel werd verkocht volgens onze gids. Uiteraard hebben we die even uitgeprobeerd en het bleek wel waar te zijn! Ook kun je hier de ‘karkassen' zien van zeer oude auto's, waar Wietse het natuurlijk niet kon laten om even in te klimmen haha! Die avond heb ik dus nog in Windhoek doorgebracht. Omdat we eigenlijk praktisch nog niets van Windhoek hadden gezien, zijn Andy en ik de volgende dag nog een beetje door Windhoek wezen struinen. Opzich een leuke stad, maar ik zie mijzelf er niet wonen. 'S Avonds ben ik uiteindelijk om 1730 in de bus gestapt en de volgende dag kwam ik uiteindelijk om 2100 aan! Een aardige trip al zeg ik het zelf! Hoogtepunt was toch wel de grensovergang om 3 uur 's nachts. Heerlijk hoe langzaam zoiets kan gaan haha. Afijn Gelukkig bood Esther me aan om me op te halen en na even te hebben bijgepraat ben ik maar het bed ingedoken. 28 uur hakt er toch wel in.

Vandaag heb ik nog even lekker gekuierd met Johan en Nico! Uiteraard kan dit niet zonder een braai dus uiteindelijk heb ik het avondeten ook kunnen overslaan haha! Morgen ga ik nog even met hun lunchen en een Franse vriend en de laatste dingetjes doen. Om half 5 wordt ik vervolgens naar het station gebracht door Esther om naar Johannesburg te gaan voor de terugreis! Ondanks dat ik ook nog wel even door kon reizen, zie ik er erg naar uit om weer mijn familie en vrienden te zien na 6.5 maanden! Ik vond het een supermooi halfjaar en ik hoop dat jullie het leuk vonden om de blogs te volgen via deze website!

Bedankt voor jullie leuke reacties en tot snel!

Groetjes!

De reis met de drie dames door Zuid-Afrika

Hallo allemaal, een hele goedemorgen gewenst vanuit een heerlijk warm Windhoek! Zoals beloofd zal ik jullie in deze blog op de hoogte stellen van de reis met de dames!Een blog met grote verhalen over Namibie zal later nog volgen!Afijn,van 19 july tot en met 4 augustus heb ik bezoek gehad vanmams, Mieke & Johanna hier in Zuid-Afrika.

Oorspronkelijk zou ik de dames 19 july 's ochtends van het vliegveld ophalen, maar rond 04:40 werd ik op de hoogte gesteld dat hun 2e vlucht gecancelled was! De dames zaten dus na een kleine vlucht van Dusseldorf na Madrid, vast in Spanje! Voor mij maakte het niet zoveel uit.. ik had gewoon 12 uur langer om mij mentaal voor te bereiden! Haha nee gekheid, ik vond het maar wat leuk dat de familie besloot langs te komen! Afijn 's avonds stond ik samen met Esther klaar om de dames op te halen vanaf Johannesburg. Ik denk dat jullie uit voorgaande blogs al konden afleiden dat ik aardig overweg kan/kon met mijn gastvrouw, Esther Steyn en dit konden de 3 dames ook al vrij snel ervaren. Tijdens het avondeten liep ik bijvoorbeeld te janken van het lachen met Mieke toen Esther een verhaal zat te vertellen haha. Afijn de eerste dagen hebben we dus in Pretoria bij Esther verbleven. Daarbij werden we 's ochtends verwend met een lekker ontbijt van Bulua en gingen we daarna op pad om de stad Pretoria te zien, de universiteit, het voortrekkersmonument,het apartheidsmuseum in Johannesburg en een bezoek aan Soweto. Het is toch wel leuk om echt te kunnen laten zien waar je dan 5 maanden hebt gewoond aan je familie in plaats van het puur te vertellen. Ik denk dat ze een goed beeld hebben gekregen van hoe het Pretoriaanse leventje er voor mij heeft uitgezien de afgelopen maanden!

Omdat een bezoek in Afrika niet zonder een bezoekje aan de 'wildtuin' kan voorbijgaan zijn we dag 3 naar Pilanesberg gereden! Tonny heeft ons hier prima doorheen gechauffeurd in ons Aziatische Honda Civic. Wat wel grappig was is dat dit een automaat betrof in plaats van een handgeschakelde auto! Dit was even wennen voor de dames uit Ermelo, maardit pakten ze heerlijk snel op! Aangezien het Volvoautopark aan de zuidwoldigergeweg volledig bestaat uit automaten was het voor Mams en mij niet zo heel erg aanpassen! Afijn, terug na de 'wildtuin'. De dag ervoor sliepen we in safaritenten en hebben we heerlijk in het restaurantje gegeten om er vervolgens de volgende morgen vroeg uit te gaan om wat dieren te spotten! We hebben deze dag aardig wat diertjes kunnen zien! O.a. een neushoorn die even 2 meter voor onze auto langs de weg overliep! Toen hebben we mama maar even instructies gegeven om wanneer de neushoorn het op onze gril had voorzien eventueel de auto volop achteruit te 'blazen' haha. Naast dit ook zebra's giraffen, wildebeesten, bambi's en ga zo maar door! 's Middags zijn we doorgereden naar het 'lesedi cultural village'. In dit dorpje wordt je geintroduceerd tot enkele Afrikaanse stammen waaronder de Xhosa, Zulu en Pedi! Bleek een leuke interessante middag te zijn die werd afgesloten met een heerlijk etentje waar onder andere krokodillenvlees te verkrijgen was! Via Esther kwamen we vervolgens aan een adresje waar we de nacht konden doorbrengen om vervolgens de volgende dag naar een Afrikaanse dienst te gaan! Wat wel bijzonder was is dat de dominee blind bleek te zijn en owjah het mooie, dat bij de afkondigigen gevraagd werd om een lammetje of ander kadaver aan de kerk te schenken, omdat dit vervolgens verkocht zou worden en opbrengsten voor de kerk zouden zijn bla bla bla... hoe heerlijk Afrikaans kan het zijn!

Vervolgens zijn we doorgereden naar Bloemfontein en wilden we eigenlijk doorrijden naar Porth Elizabeth, maar helaas werden we op ene gegeven moment tegengehouden. Wat bleek, door hevige SNEEUWval waren de bergpassen onbegaanbaar! Het was die dag ook echt hondenweer. Toen besloten we maar via Beaufort-West naar George te rijden om daar uiteindelijk aande tuinroute te beginnen! We kwamen hierbij trouwens gigantische uitgestrekte vlaktes tegen. Je kon erg ver kijken en het duurde af en toe geruime tijd voordat je een andere auto tegenkwam! Omdat we al aardig lang gereden hadden besloten we In beaufort-West te overnachten, hier sliepen we in een heerlijk vakantiehuisje wat van alle gemakken was voorzien! De dames uit Ermelo namen het koken opzich waardoor we lekker na een natte, lange, vochtige dag hebben kunnen bijkomen in een knus, gezellig huisje!
De volgende dag zijn we via een mooie bergpas naar George geredenzeker een aanrader om naast de tuinroute nog mee te pakken qua rijden!

Op de tuinroute hebben we vervolgens na George,Mosselbaai aangedaan en hebben de dames 's middags nog een gamedrive gedaan. Ik was in de loop der maanden qua dieren spotten aardig verzadigd geraakt, dus ik besloot om een boekje te gaan lezen voor de open haard! Die avond hebben we in Rivensdale geslapen bij Johan & Petra?!, hele aardige mensenwaar we lekker hebben gekuierd en gesels;) De volgende dag op aanraden van Petra naarWitsand gereden om Walvissen te spotten! Er waren er aardig wat, maar om eerlijk te zijn, ze waren niet op 5 meter afstand. Daarna zijn we via een aardige onverharde weg naarSwellendam gereden, waarbij we langs genoeg weilanden reden, waar de gemiddelde boer bij zou watertanden.Via Swellendam hebben we weer een mooie bergpas naar Stellenbosch genomen. Owjah over Swellendam, hier sliepen we in een hele gezellige cottage! We hadden aardig wat hout ingeslagen waardoor we 's avonds lekker met een boekje en een wijntje bij het vuur hebben gezeten.

In Stellenbosch hebben we eigenlijk vrij weinig gedaan, we zijn aardig op tijd doorgereden naar Kaapstad! Hier hadden we namelijk nog aardig wat tijd nodig om alles te kunnen zien! Kaapstad is echt een fantastische stad. Heel anders dan Johannesburg en Pretoria. Er hangt een hele relaxte sfeer, waardoor je er prima een paar dagen kunt vertoeven! In Kaapstad hebben we onder andere een bezoek gebracht aan de Tafelberg (opgeklommen, topuitzicht) en Robbeneiland. Ook zijn we een dagje naar de Kaap de Goede hoop gereden. Pfffff daar stond me toch een partij wind. Mense kinders.. Vanaf Cape point was het 1.5 uur wandelen naar Kaap de Goede Hoop. Aangezien wij natuurlijk wel vrij nationalistisch zijn aangelegd, moesten we hier wel even een bezoek aan brengen, nou dat hebben we geweten ook. Wat een wind! Toen we uiteindelijk er waren bleek dat er ook gewoon een geasfalteerde weg heenliep, maar dat gaf allemaal niets natuurlijk! Een wandeling met windkracht 12 slaat niemand zomaar over!
Robbeneiland was trouwens ook vrij indrukwekkend! Eerst reed je met een gids over het eiland waarbij alles werd uitgelegd en vervolgens krege je nog een rondleiding door een ex-gevangenge in het gevangeniscomplex. Als je dan ziet hoe ellendig klein die hokjes zijn kun je wel een beeld vormen van hoe erg het wel niet geweest moet zijn!
Owjah op zondag zijn we in een township naar de kerk geweest. We wilden wel een echte Afrikaanse dienst meemaken dus via de vrouw van de receptie zijn we uiteindelijk aan een adresje gekomen. Nou we hebben het geweten, poeeeeeeehhh.. 4.5 uur in de kerk gezeten waar Xhosa werd gesproken, het volume stond daarbij ook op een stand waar de gemiddelde oorarts gelijk bij gestrekt gaat. Ik moet zeggen dat de 4.5 uur durende dienstzeker het record betreft in mijn 22 jarige kerkbestaan en ik hoop niet dat dit record ooit nog verbroken zal worden.
Afijn het was wel mooi om het enthousisme mee te maken! Omdat er een bepaalde jeugdconferentie werd georiganiseerd moest er aardig wat geld binnenkomen, dit resulteerde in 1.5 uur collecteren. (ik weet dat ik misschien af en toe, lichtelijk iets overdrijf in mijn schrijven, maar dit is echt waarheidsgetrouw!) Nu klink ik misschien wat negatief, maar het was zeker wel een hele bijzondere ervaring en we voelden ons wel ontzettend welkom! Dus of ik het kan aanraden, ja, maar zorg dan dat je NIET op de 1e rij zit, maar achterin plaatsneemt waardoor je na een uurtje ongeveer kunt weggaan!

Achteraf kan ik terugkijken op een zeer geslaagde vakantie met de dames en ik heb het idee dat dit wederzijds is. Het was bijzonder om zo met je moederen en twee tantes even lekker door het land te reizen! Mijn indruk is dat de dames Zuid-Afrika een heel mooi land vinden en waar de plaatselijke bevolking zeer gastvriendelijk is! Het verschil tussen arm en rijk is echter wel zeer confronterend. Het contrast is enorm!

Vanavond stap ik in de bus terug naar Pretoria. Een goede reis van 27 uur voor de boeg dus de mp3 is inmiddels volledig opgeladen en ik heb een nieuw boek geregeld! Als ik er nog tijd voor heb zal ik proberen nog snel even een verslag van Namibie online te zetten voordat ik terugvlieg!

Tot snel!

De trip naar: Blyde River Canyon, Kruger Park, Swaziland & Mozambique

Hallo allemaal,

Iets later dan beloofd zal ik jullie in deze blog op de hoogte stellen van onze trip door het Noord-Oosten van Zuid-Afrika, Swaziland & Mozambiqeu. 'Ons' is in dit geval mijn oude reismaatje/studiemaatje/vriend Pim en speciaal uit Nederland overgevlogen, Jan-Willem! Het is een supermooie & relaxte vakantie geweest.

Afijn na eerst met de zojuist benoemde twee kornuiten Johannesburg & omstreken te hebben verkend, zijn we 1 juli aan onze trip begonnen naar het Noord-Oosten van Zuid-Afrika. 's Ochtends vroeg hebben we onze huurauto opgehaald wat een Opel Corsa bleek te zijn. Het lieve Germaanse beestje heeft net zoals de voorgaande huurauto, de nodige levensjaren ingeleverd in 3 weken tijd, maar ons wel prima 4000 km over Afrikaanse wegen geleid. We hadden eerst wel het idee om ook een caravan achter de auto te koppelen en een golden retriever in de auto mee te nemen, maar na enkele heroverwegingen bleken we eigenlijk toch niet 'echt' aan de kenmerken van het typische Nederlanse gezinnetje te voldoen.

Afijn de eerste twee dagen hebben we in Blyde River Canyon gespendeerd. Voor als jullie ooit nog eens naar Zuid-Afrika gaan, dit mag niet in je reis ontbreken. Adembenemend mooi! We tourden tussen reusachtige bergen met ons Opeltje en hebben lekker genoten! Met name de 'three rondavels' waren echt super!

De volgende dag (dag 3) zijn we om 5 uur 's ochtends naar het Kruger Park gereden. Dit park ligt in het oosten van Zuid-Afrika en is ongeveer net zo groot als Belgie! Rond 6 uur waren we in het park en na het eerste uurtje vroegen wij ons af waarom we eigenlijk zo idioot vroeg uit ons bed waren gegaan. Naast 3 bavianen hadden we eigenlijk nog weinig gespot. Echter daarna werd ons geduld beloont. We begonnen toen echt het ene beest na het andere te spotten. Noem het maar op, giraffen, olifanten, impala's, springbokken, een cheetah, een luipaard, buffels. Eigenlijk hadden we alles gezien behalve de neushoorn! Een zeer geslaagde dag dus! Pim en ik hadden 2 weekjes vantevoren al accomodatie geboekt in het kruger park. De eerste nacht zouden we in het Satara Rest Camp verblijven. Zo rond 4 uur kwamen we aan op plek van bestemming. Je begrijpt dat na plus/minus 10 uur van scannen van de omgeving we aardig kapot waren!
Zoals jullie ons kennen, 3 gezonde Nederlandse knullen, hadden we lekker groente ingeslagen en pasta om te gaan koken in onze verblijven in het Kruger Park. Toen we echter de 'kombuis' inspecteerden bleken er geen pannen aanwezig te zijn. We werden dus gedwongen om grote stukken vlees te kopen bij de balie en vervolgens de braai aan te steken. Je snapt dat dit natuurlijk wel een teleurstelling was om al die lekkere groentes links te laten liggen maar het was niet anders. Qua alcoholische versnaperingen was de gehele vakantie ook prima in orde, (wat wil je als je Jan-Willem meeneemt) en deze avond was dus ook geen uitzondering. Na een half kadaver te hebben opgegeten en enkele biertjes er achteraan te hebben gewerkt, lagen we zo rond 9 uur uitgeteld op de bedden. De volgende dag zijn we weer vroeg gaan touren want onze 2e accomodatie lag vrij zuidelijk in Kruger Park. In tegenstelling tot de eerste dag zagen we nu veel verschillende dieren bij mekaar wat ook wel weer leuk was voor de afwisseling en om het verhaal nog even af te maken.. zo rond 5 uur kwamen we ook nog even een neushoorn tegen! Het is dus totaal niet nodig om apart met een gids te gaan rondtouren in de safariparken. Uiteraard weten ze je veel te vertellen (en daarom ook zeker leuk om te doen) maar qua spotten van dieren kun je ook prima in je Opeltje door het wilde Afrika rijden!

Na dus flink verwend te zijn in het Kruger Park zijn we de volgende dag doorgereden naar Swaziland. Na de nodige bureaucratie te hebben doorstaan, mochten we doorrijden in het land waarvan de koning 13 vrouwen heeft. Afijn, Janwillem had deze ochtend achter het stuur plaatsgenomen en meneer genoot met volle teugen. TOTDAT we na 5 minuten tot stoppen werden gemaand door oom agent. Of we even de boete wilden betalen. Nu was JW zich van geen kwaad bewust, maar baalde hij toch wel aardig. Deze keurige jongen had namelijk nog nooit een boete gekregen. Toen echter de agent vertelde dat we 60 rand diende te betalen (6 euro) was de grote glimlach weer direct te hervinden op JW's gezichtje! Haha vervolgens zijn we doorgereden naar de hoofdstad, Mbanbane en hebben we daar even boodschapjes gedaan. Je komt trouwens als je vanuit het Kruger Park, Swaziland inrijd door een behoorlijk mooie bergpas, zeker aan te raden. Over aanraden gesproken, De lonely planet raadde ons nog aan om even het nationale stadion te bekijken, ik vraag mij nog steeds af waarom dit als tip werd aangegeven, want volgsmij kan dat ding ieder moment instorten. Het was echt een verschrikkelijk oud ding. Aan het eind van de middag hebben we nog even 10 minuutjes tour de france meegepikt in ons hostel en nog een beetje gerelaxed want de volgende dag wilden we naar Mozambique gaan rijden het het liefst gelijk naar Tofo.

De volgende dag bleek echter niet zo'n topdag te worden als dat we gehoopt hadden. We waren het er uiteindelijk alle drie over eens dat dit officeel een terrordag was. We hadden namelijk gehoord dat als je via Swaziland, Mozambique in zou gaan, je visum zo rond de 300 Rand (30 E) zou kosten. Dit bleek echter niet zo te zijn. De prijs mocht keer 2 waardoor we geld te kort kwamen! Helaas kon je niets met je creditcard uitrichten en na intense onderhandelingen besloten we dat Jan-Willem als levende borg achter zou blijven bij de grens, zodat Pim en ik snel geld konden gaan pinnen 25 km terug in Swaziland. Doordat we de Opel een beetje op zijn staart trapten, heeft JW gelukkig niet al te lang alleen gezeten en konden we na 2 uur vertraging uiteindelijk Mozambique in! Hier kwamen we gelijk in het 'echte Afrika' Hutjes in de middle of nowhere waarbij je je echt afvraagd hoe die mensen zichzelf in leven houden.
Na verloop van tijd kwamen we aan in de hoofstad, Maputo. Ik denk dat Maputo in het Portugees iets betekent als: Totale chaos, anarchie, crisis. Het was werkelijk waar niet normaal, een rijbaan wordt van 1 baans spontaan 3baans en dit veranderd ook zo weer terug. Ben blij dat wij ons Germaanse beestje hier zonder kleerscheuren hebben doorgevoerd. Uiteindelijk hebben we hier namelijk ook weer zo'n 2 uur vertraging opgelopen omdat we wilden pinnen in het oosten van Maputo (dit was de eerste optie die de GPS aangaf) Toen we daar na een uur aankwamen, hadden we de auto nog niet stilgezet of er stonden 12 mensen om onze auto om hun blitse zonnebrillen en weet ik het wat te verkopen. Een stukje verderop was er nog een pinautomaat maar het ding bleek buiten werking te zijn. Toen waren we zo klaar met die hoofstad dat we maar op goed geluk zijn verder gereden naar het noorden aangezien we toch nog hoopten in Tofo aan te komen dezelfde dag. Rond 5 a 6 uur kwamen we aan in Xai-Xai.. het begon toen echter al te schemeren waardoor we Tofo beter uit onze gedachten konden zetten en zo snel mogelijk accomodatie te zoeken. Dit bleek echter een probleem. Het was namelijk rond 6 uur donker, en zodra je van de hoofdweg afging (er is er welgeteld 1 in Mozambique) zie je geen hand voor ogen. Bovendien bleek dat de GPS van Esther een behoorlijke update nodig was aangezien hij wegen dacht te kennen die inmiddels niet meer bestonden. Doordat we dus telkens geen hand voor ogen zagen zijn we uiteindelijk deze avond alsnog helemaal doorgereden naar Inhambane (naast Tofo) Hier kwamen we rond 10 uur aan en hebben we in een heerlijk crapy hostel geslapen.

Waar de reis dus aardig tegen was gevallen, bleek de dag erna echt heerlijk te zijn. We waren binnen 30 minuten in Tofo en dus op plek van bestemming! Onderwerg waren we ontelbaar veel palmbomen tegengekomen waardoor we de strandkriebels met de minuut toenamen! Uiteindelijk bleek ons hostel pal aan het strand te liggen en was het een heerlijk onderkomen voor een paar ontspannende dagen. In Tofo zijn we zo'n 5 a 6 dagen gebleven. Het leven was ongeveer te omschrijven als: 's ochtends wakker worden, ochtendduik, ontbijtje,strand liggen, lunchen, strand liggen om vervolgens om een uur of half 5 naar de plaatselijke markt toe te gaan om daar de avondmaaltijd bij elkaar te kopen en wat alcoholische versnaperingen te krijgen. Als 1 van jullie er ooit nog komt, probeer Tipa Tinto. Dit is de plaatselijke rum en voor een 1.25 Euro koop je zo een halve liter. Dit inkopen doen op de markt was echt prachtig. Je komt echt onder de plaatselijke bevolking terecht en ze vinden het maar wat mooi om met je te onderhandelen. Doordat je blank bent gaat de prijs gelijk keer 2, maar na een beetje onderhandelen krijg je het voor een prima prijs mee. Vervolgens aten we met wat andere backpackers en relaxten we bij het hostel of gingen we naar een lokaal barretje. Na enkele dagen in Tofo te hebben gespendeerd zijn we nog doorgereden naar Vilankulos. Dit ligt nog zo'n 350 km noordelijker ten opzichte van Tofo. Onder reizigers staat dit bekend als 'minder toeristisch dan Tofo' Dit klopt opzich wel, maar Tofo was totaal niet te vergelijken met bijvoorbeeld de Spaanse ooskust. Wellicht dat het over 10 jaar er meer op zal lijken, maar het was nu nog echt heerlijk chillen! Vilankulos was in dat opzicht misschien nog wel iets minder toeristisch. Zeker een plaats om ook te bezoeken. Hier had je echt gigantische markten waar je als blanke echt een bezienswaardigheid was. We gingen bijvoorbeeld even wat drinken op dat marktje en na enkele minuten stonden er zo een paar kinderen ons aan te staren!
In Vilankulos was er een gigantisch verschil tussen eb en vloed. Wanneer het eb was je kon je serieus 15 min lopen voordat je bij de zee was, terwijl bij vloed het complete strand onder water stond! We hebben hier nog een trip gemaakt per boot naar Bazaruto d' Archipelo, verschrikkelijk mooie eilanden met mooie stranden! De dag begon wat bewolkt maar het trok gelukkig helemaal open!
Mozambique is totaal anders als Botswana of bijvoorbeeld Zuid-Afrika. Je ervaart het echte Afrika. Om de zoveel km kom je weer door een dorpje met allemaal hutjes en kraampjes met 1 Coca Cola winkel, en een knalrode Vodacomtelefoon shop(de Afrikaanse Vodafone) Ik vond het echt een unieke vakantie en kan het jullie zeker aanraden om nog een keer heen te gaan!

In Tofo hadden we een paar Engelsen leren kennen die eerder dan ons naar Zuid-Afrika teruggingen omdat ze met een project moesten beginnen in Nelspruit. Omdat we toch een aardige terugweg voor de boeg hadden, besloten we hier nog even een nachtje mee te pikken en nog een avondje met ze te stappen. Uiteindelijk een zeer leuke avond gehad met braai alleen de volgende dag bleek wel dat ik in het donker vergeten was mijn camerahoesje binnen te leggen waar 5 GB aan foto's opstonden van de eerste 2 weken. De volgende dag lag er een leeg camerahoesje.. waar ik nog steeds aardig van baal. Ik had bijvoorbeeld een video gemaakt van de Cheetah die 2 meter achter onze auto liep. Afijn het is niet anders.. Gelukkig hadden JW en Pim ook aardig wat foto's gemaakt. Diezelfde dag zijn we doorgereden naar Pretoria en de volgende dag moest ik alweer afscheid nemen van JW. De tijd was werkelijk waar omgevlogen!

Het is al met al een aardig verhaal geworden. Ik hoop snel nog even een blog te schrijven over mijn vakantie met mams en de tantes! Het is een totaal andere vakantie geweest als met Pim en JW, maar zeker niet minder! De dames zijn inmiddels alweer aan de terugreis bezig. Ik zal Zuid-Afrika morgen ook nog even verlaten. Ik ga namelijk nog een weekje naar Namibie! Erg veel zin in! De 12e ga ik terug naar Pretoria om vervolgens daar nog even afscheid te nemen van wat vrienden om vervolgens de 15e terug te vliegen naar Nederland!

Groetjes!

Het studeren zit erop oftewel het reizen kan beginnen

Hallo allemaal! Inmiddels alweer een goede maand geleden dat ik wat van mij heb laten horen, dus hoogste tijd om weer even bij te babbelen. Inmiddels is het Zuid-Afrikaanse studie avontuur sinds een goede week afgelopen. Opzich jammer, het was een zeer interessante periode, maar aan de andere kant was de vakantie ook wel van harte welkom!

De afgelopen 3 weken hebben met name in het teken gestaan van studeren. Ik diende in totaal 6 tentamens te maken, maar door het Zuid-Afrikaanse systeem was de helft van de ‘buit' al binnen voordat de tentamens daadwerkelijk begonnen. Het werkt hier namelijk zo dat je gedurende het semester 50% van je cijfer binnensleept door middel van essays en tentamens te maken. Vervolgens dien je dan op het eind nog een tentamen te maken die dan voor 50% geld. Inmiddels heb ik alle cijfers binnen en mag ik niet klagen denk ik met 3 achten, 2 zevens en 1 zes.

Naast studeren zijn we ook met de kinderen van Mamalodi (het township van Pretoria) naar de dierentuin geweest. 's Ochtends in alle vroegte kwamen we aan en werden we al opgewacht door de enthousiaste kinderen. Iedere student moest tijdens deze dag op twee kinderen passen. Nu dacht ik van tevoren dat het wat lastig zou worden om de namen te gaan onthouden, maar dit bleek reuze mee te vallen. De jongen heette namelijk Jubulani (ook de naam van de WK-voetbal) en het meisje heette Phindy wat je uitsprak als pinkie. Ik had dus niets te klagen. De kinderen waren dolenthousiast en dit kwam ook naar voren in de busrit naar de dierentuin toe. Verscheidene Afrikaanse nummers werden uit volle borst meegezongen! Ondanks dat ik er niets van kon verstaan was het superleuk. Eenmaal in de dierentuin was het hollen van de ene kooi naar de andere kooi, maar dit nam naarmate de dag vorderde gelukkig wat af! Haha uiteindelijk hebben de kids en ook wij als begeleiders een hele leuke dag gehad!

Waar in Nederland inmiddels de zomer is begonnen, zitten wij heerlijk in een ‘Afrikaanse' winter. Dit betekent dat de ochtenden en de avonden vrij frisjes zijn geworden. Overdag heb je echter een helderblauwe lucht en een heerlijk zonnetje waardoor je aan een trui sowieso genoeg hebt en vandaag heb ik bijvoorbeeld de gehele dag in een t-shirtje rondgebonjourd. Bovendien is een zeer positief punt van de ‘winter' hier.. is dat het totaal niet regent. Het heeft de afgelopen acht weken misschien twee keer geregend, heerlijk!

Ik had in de vorige blog al vermeld dat Jan-Willem, een goede vriend van me, misschien naar Zuid-Afrika zou komen en dit is uiteindelijk ook allemaal doorgegaan! Vrijdagochtend heb ik hem na een kort nachtje te hebben gehad, opgehaald van het vliegveld. Het was vrij apart om in 1x keer een van je vrienden door de terminal te zien lopen, maar na 5 minuten was het ook gelijk alweer normaal en werden er even 5 maanden aan roddels ingehaald. ;)

Inmiddels is JW al aardig geïntroduceerd tot Zuid-Afrika. Hij heeft al Brandewijn & Coke gedronken en zaterdag hebben we een lekkere braai gehad bij onze Afrikaanse vrienden, Johan & Niko. Naast aan de Afrikaanse levensstijl te hebben geproefd zijn we maandag en dinsdag naar Hillbrow & Soweto geweest. Esther Steyn, mijn gastvrouw, had namelijk via de kerk contacten met een christelijke organisatie, MES, die actief is in Hillbrow. Deze organisatie verspreid het evangelie en helpt de daklozen door ze eten te geven, een dak boven het hoofd aan te bieden, daar waar mogelijk, en opleidingen aan te bieden. Omdat ik met name de laatste 5 maanden grotendeels het rijke Zuid-Afrika had gezien, was het nu ook weleens tijd om te ervaren dat een zeer groot gedeelte van de bevolking in armoede leeft.
Nu gooi ik wel even lekker de termen ‘Hillbrow' & ‘Soweto' erin, maar misschien is het ook wel handig om deze even kort te introduceren. Johannesburg wordt als een van de gevaarlijkste steden in de wereld gezien en dit heeft de stad ook met name te danken aan de wijk Hillbrow. In de jaren 70 was het nog het mooiste wat Johannesburg te bieden had, maar met name na apartheid is het een wijk geworden met verschrikkelijk slecht onderhouden gebouwen en een groot aantal werklozen. Waar je in een Nederlandse stad ook wel een aantal zwervers kunt tegenkomen is het in Hillbrow werkelijk waar niet normaal. Grote groepen mensen zitten zonder huizen en zonder voedsel wat tot hoge percentages van geweld en moorden heeft geleid.

Soweto (South-West Township) is een van de bekendste townships ter wereld en ligt vlak naast Johannesburg. Om even jullie even scherp te krijgen, hier staat ook het ‘Soccer City' stadion waar wij voor de 3^e keer naast de hoofdprijs hebben gegrepen. Afijn, tijdens apartheid zijn hier grote groepen van de zwarte bevolking heengevoerd, omdat het voor hen verboden was om in de stad zelf te wonen.

Afijn maandagochtend zijn we in het auto'tje van Esther naar Johannesburg gereden om via MES een beeld te krijgen van wat deze organisatie in Hillbrow doet en om later nog even door Soweto te worden geleid. We (Pim JW en ik) wisten werkelijk waar niet wat we moesten verwachten. Uiteindelijk hebben we op de eerste dag 's ochtends een bijeenkomst bijgewoond van MES waarin ze het evangelie proberen te verspreiden. Eerst werd er een korte dansact opgevoerd waarin een Bijbelverhaal naar voren kwam en vervolgens kwam er 1 man van MES naar voren om een korte toelichting van het Bijbelverhaal te geven. Het is niet normaal hoeveel mensen hierop afkwamen. Na het avondeten hebben we met MES soep & brood uitgedeeld aan daklozen. Dit was wel echt enorm indrukwekkend. Eerst reden we naar een plaats onder een viaduct waar zo'n 80 a 100 mensen leefden. De geur daar was niet normaal.. de daklozen steken werkelijk waar alles in brand om het maar een beetje warm te krijgen. Je verwacht dat ze zeer depressief waren, maar zodra we uitstapten werden we blij ontvangen en gingen ze zingen en dansen. Één man genaamd ‘Magnificent' kwam naar me toe en zei dat hij door MES weer het leven ging waarderen en geen zelfmoordplannen meer had, sta je ook vers 10 seconden naast de auto. Even later hebben we de auto nog stilgezet in een straat in het centrum en ook hier stonden er zo weer 30 mensen bij de auto om een beetje eten te krijgen. Het zet je wel aan het denken over hoe goed je het wel niet hebt in Nederland.

Afijn na de nacht in de kerk te hebben doorgebracht hebben de volgende dag nog het Apartheidsmuseum bezocht en zijn we door de dominee, Nicodemus, door Soweto geleid. Het contrast is hier ook weer enorm. Van grote huizen tot echt van die kleine hutjes die praktisch in elkaar vallen na een regenbuitje. Nicodemus heeft zijn hele leven lang al in Soweto gewoond dus we hadden ons niet een betere gids kunnen wensen. Hij heeft ons overal naar toe genomen en samen hebben we het zeer gezellig gehad!

Na twee intensieve dagen die we niet snel zullen vergeten zijn we inmiddels weer terug in Pretoria. Morgen halen we om negen uur de huurauto op en begint onze roadtrip! We gaan eerst naar Blyde River Canyon om vervolgens door te rijden naar het welbekende Kruger Park om even flink wat wild te spotten, daarna gaan we naar Swaziland en uiteindelijk om weer een beetje op temperatuur te komen zullen we nog even een bezoekje brengen aan de Mozambiquese stranden! De 17^e hopen we weer heelhuids terug te komen in Pretoria. De volgende dag zal ik helaas afscheid moeten nemen van Jan-Willem, maar ik krijg er drie topvrouwen voor terug dus wat dat betreft is dat nog niet zo'n slechte deal;) haha.

Mensen geniet van jullie vakanties en ik hoop de 17/18^e weer verslag uit te brengen van onze trip!

Groetjes !

Koninginnedag & de Derde Ster

Allereerst bedankt voor de reacties die ik tot nu toe ontvangen heb, leuk om te lezen dat mensen het ook daadwerkelijk waarderen om een beetje op de hoogte te worden gehouden, Thanks!

Ondanks dat 30 April alweer bijna een maand geleden is dien ik jullie toch nog wel even op de hoogte te brengen van onze Zuid-Afrikaanse Koninginnedag ervaring. Daarnaast zal ik ook nog even kort onze belevenis van de Derde Ster beschrijven en afsluiten met hoe de komende weken eruit gaan zien.

Koninginnedag

Waar Pim, Lukas & ik op 30 april nog de nodige kilometers naar het Zuid-Afrikaanse ‘thuisfront' hebben gemaakt, stonden we zaterdag 7 Mei bij Rob in de tuin onder het genot van een heerlijk heldere Heineken in de rechterhand en een oerdegelijk Nederlands stukje kaas in de linkerhand. Nu rijst waarschijnlijk bij sommigen van jullie de vraag, wie is Rob? Rob is Rob Vos, de Nederlandse ambassadeur in Zuid-Afrika en omdat ook Rob niet vies is van een goede fuif, hebben we zaterdag 7 Mei, 12.000 km verderop even een goed (met hoofdletter G) feestje voor Bea gehouden. Je kon je als Nederlander opgeven voor dit evenement en gelukkig was Paul, één van de uitwisselingstudenten zo attent geweest om ons allemaal op te geven.

Afijn hoe het de echte Nederlander betaamt, zijn Maarten en ik rond een uurtje of 1 op de fiets gestapt naar het huis van Rob. De rest van de Nederlandse uitwisselingstudenten heeft geen fiets ter beschikking dus die zijn per taxi naar ‘location du party' gegaan. Toen we er bijna waren begonnen we steeds meer oranje te zien. Iets waar Wietse zeker blij van werd. Waar jullie van mij met het WK/EK/Koninginnedag gewend zijn om een goed Oranje outfit te aanschouwen, viel dit dit keer een beetje tegen. Beetje jammer maargoed. Toen we eenmaal in de achtertuin stonden van Rob was het vreemde gevoel wel compleet aanwezig. NIET normaal, iedereen uitgedost in het oranje en je had echt het idee dat je ergens in Nederland op een goed feest was.

Ik moet zeggen het was goed geregeld, van poffertjes tot haring met uitjes, van alle soorten kaas tot bitterballen en bamiballen, alles was aanwezig. En ook als je zin had kon je even aan oerNederlandse spelletjes zoals koekhappen & zaklopen deelnemen. Uiteraard smaakten alle Nederlandse hapjes nog iets beter doordat er ook gewoon Heinekens en Amsteltjes aanwezig waren. Rond 4 uur ging Rob nog even speechen, vond het wel mooi dat hij daarbij uitlegde waarom hij het feest op 7 mei had gedaan i.p.v. 30 April, nou omdat veel mensen weg zouden zijn, op vakantie etc. Hoe Rob vantevoren wist dat wij op 30 April in Botswana zouden zijn is mij nog steeds een raadsel, maar zeker sociaal van hem! Na de speech nog even het volkslied gezongen en uiteindelijk kunnen we zeggen dat we een hele leuke ‘Nederlandse' dag hebben gehad.

De Derde Ster

Ondanks dat wij als Ajacieden hier 12.000 kilometer verderop zitten, hebben we de vaderlandse competitie nog vrij aardig weten te volgen. Af en toe hebben we zelfs nog studie sport gekeken dus wat dat betreft was de Arena niet zo heel ver weg. Waar we 8 mei nog een beetje teleurgesteld waren door het verliezen van de beker, hadden we er toch nog wel vertrouwen in voor 15 mei om de competitie na 7 magere jaren weer eens te winnen!

Omdat de Nederlandse competitie hier nooit wordt uitgezonden (op studio sport na) moesten we wat anders verzinnen.. Streamen was een welgepaste oplossing maar omdat het internet in ons geusthouse niet snel genoeg is om te streamen zijn we naar een internetcafeetje gegaan. Opzich wel een leuke ervaring, we zaten met 5 Ajacieden, 1 Twentenaar en 1 persoon die het Twente ook wat meer gunde, op enkele luttele vierkante meters.. Uiteindelijk via een Mexicaanse stream en dus ook met Spaans commentaar hebben we de wedstrijd gevolgd. Na 90 minuten in spanning te hebben gezeten hebben we het daarna nog even goed gevierd, helaas hebben we met ons geringe aantal geen museumplein kunnen nabootsen, maar we waren er niet minder blij om. Topdagje!

Komende weken

Ik moet zeggen de tijd vliegt voorbij. Het is nu alweer eind mei wat betekent dat mijn colleges bijna zijn afgelopen. 1 juni zullen mijn laatste colleges plaatsvinden. Voor de maand juni desondanks nog wel een leuk programma. Er zal nog wel aardig wat gestudeerd moeten worden aangezien ik zes tentamens heb, maar we gaan ook leuke dingen doen bv nog een nachtje overnachten in Soweto en met de kinderen van Mamalodi naar de dierentuin. Het overgrote deel van de uitwisselingstudenten is op vrijdagmiddag altijd naar Mamalodi geweest, een township wat vlakbij Pretoria ligt. De kinderen werden dan met name geholpen met Engels te lezen. Helaas ben ik tot op heden nog niet heengeweest omdat ik over het algemeen toch nog wel vrij drukjes was met de studie, maar ik hoop een dezer weken dus ook nog even heen te gaan. Als ik geen herkansingen heb, zal 23 juni mijn laatste tentamen zijn. Daarna gaan we nog een beetje relaxen in Pretoria en vervolgens ga ik met Pim naar het Krugerpark, Swaziland en Mozambique! Ik heb deze week even Janwillem, een goede vriend van mij, gesproken en de kans is aanwezig dat hij me op komt zoeken en dus met mij en Pim ook zal gaan reizen. Zou zeker supergaaf zijn! Vervolgens hoop ik 17 juli terug te zijn in Pretoria om vervolgens de volgende dag moeders en Mieke en Johanna op te halen van het vliegveld! Met deze drie dames zal ik vervolgens nog 2,5 week door Zuid-Afrika gaan reizen.

Het is dus nog even presteren en daarna weer heerlijk reizen en vakantie vieren!

Groetjes Wietse

Aprilvakantie: Tripje naar Botswana & Zimbabwe

Hallo mensen de hoogste tijd om jullie na twee weken tijd op de hoogte te stellen van mijn ‘April recess: Africa experience'. Het ligt misschien wat vreemd in de mond voor de gemiddelde Nederlander aangezien wij gewend zijn aan de ‘meivakantie', maar hier in Zuid-Afrika begint de vakantie 21 April en duurt hij tot 1 mei vandaar dat de ‘April Recess' wat meer op zijn plaats is. Afijn als vermeld in de voorgaande blog hadden Pim, Lukas & ik het idee om deze vakantie erop uit te trekken naar Botswana en ik kan jullie meedelen dat dit een zeer geslaagde trip is geworden!

Nog even wat minder nieuws voordat we op pad gingen, het weekend voordat we weggingen heb ik helaas kennis gemaakt met de Zuid-Afrikaanse zakkenroller. Omdat Lukas (hele goede vriend van Pim, kwam over uit Thailand om met Pim en mij even Botswana te verkennen) natuurlijk ook even aan Zuid-Afrikaanse uitgaansleven moest ruiken waren wij zaterdag weer in het uitgaansleven van Pretoria te bewonderen. Een zeer leuk avondje gehad, alleen helaas dus wel de telefoon gestolen. On the bright side, ik was wel aardig blij dat ze mijn portemonnee met rust hadden gelaten aangezien die vrij noodzakelijk was voor de trip naar Botswana!

Naast dit akkefietje bleek er ook een virusje rond te gaan zo vlak voor onze trip. Maarten, Pim & Lukas werden alle drie wat ziekjes vlak voor de trip. Vreemd genoeg ben ik gewoon fit gebleven, misschien komt dat door die antibioticakuur die ik begin februari gekregen had, maargoed mijn medische kennis is nou niet echt iets om op terug te vallen dus het blijft nog een raadsel. Nu naar terugkomst blijkt dat de helft van alle uitwisselingsstudenten ziek was geworden. Stevig virusje dus! Maargoed na woensdagmiddag nog een tentamen gemaakt te hebben en 's avonds een eerste competitieduel te hebben gespeeld konden we dan eindelijk de volgende dag, 21 april, aan de trip beginnen. Via Maarten waren we erachter gekomen dat sunnycars.nl een zeer gunstige site was om een auto te huren. We hadden eerst wel een beetje onze bedenkingen gezien de naam, maar het bedrijf bleek samen te werken met de ANWB dus uiteindelijk bleek het wel zuivere koffie te zijn. Nadat we een goede auto hadden gevonden, kregen we van Esther onze gastvrouw werkelijk waar echt alles om te kamperen. Tent, luchtbed, matje, slaapzakken etc etc. Superhandig en top dat we dat zomaar konden lenen!

Dag 1: Pretoria - Mokolodi. Gelukkig was Jeff, een exchange student zo vriendelijk om ons donderdagochtend even af te droppen bij het rentalbedrijf. We gingen er vanuit een Toyota Yaris mee te krijgen, maar het bleek later dat we een Suzuki Swift toegewezen hadden gekregen. Even voor de niet-autokenners onder de lezers, dit is absoluut geen 4x4 of jeep. We hadden graag een jeep gehuurd, maar als we daarvoor hadden gekozen hadden we geen enkele rooie cent over om er ook nog eens brandstof in de vierwieler te gooien, wel zo fijn als je een land zo groot als Frankrijk gaat doorkruizen. Afijn, auto volgeladen (lees afgeladen) nog wat boodschapjes gehaald en toen zijn we rond 1430 naar Lobatse gereden. Rond 7 uur stonden we bij de grens en dan kom je er toch wel achter dat het Schengen verdrag wel zo zijn pluspunten heeft. We hebben goed kunnen proeven aan de Afrikaanse bureaucratie. Auto parkeren, stempeltje halen, auto gegevens etc doorgeven, nog een stempel en daarna nog eens de auto door de controle. Ondanks de drie lieve Nederlandse glimlachjes werden we ook nog even verzocht de achterklep nog open te maken, een klep die we een aantal uren daarvoor met uiterste precisie hadden dichtgekregen, ach ja veiligheid voor alles. Toen we uiteindelijk ZA uitwaren konden we in Botswana nog even de wegbelasting etc betalen en een stempel halen. Nadat ik als chauffeur dit braaf had betaald en weer in de auto had plaatsgenomen.. vergat ik per ongeluk iets. 20 meter verderop stond namelijk een stopteken die ook voor Wietse Meerholz gold alleen ik reed hier gewoon vrolijk door... waardoor vervolgens de grensbeambten begonnen te zwaaien en te doen. Haha na de auto even in zijn achteruit te hebben gezet konden we weer verder. Hierbij moet gezegd worden dat de wegen na half 7 echt superdonker zijn. De luxe van straatverlichting is een luxe die ze in Botswana nog niet echt gewend zijn. Nu is dat opzich nog niet zo'n probleem, maar het maakt het wel wat moeilijker om de overstekende ezels en koeien te signaleren! De rest van de vakantie hebben we het dan ook zoveel mogelijk proberen te voorkomen om in het donker te rijden. De Suzuki kreeg de eerste avond gelijk zijn eerste zware proef te verduren aangezien we in het Mokolodi reserve gingen kamperen. De kampeerplaatsen waren te bereiken via een vrij ruig pad waarna je vervolgens op een plek je tentje kon neerzetten waarbij je midden tussen de dieren sliep! Aangezien het aardedonker was hebben we helaas geen dieren gespot, maar alleen gehoord toen we knus in ons tentje lagen.

Dag 2 : van Mokolodi naar Francistown. Toen we eenmaal de auto weer hadden volgeladen en weer terugreden na de bewoonde wereld kwamen we de eerste diertjes tegen: twee pumbaatje's en twee struisvogels! Afijn er was niet genoeg tijd voor een grootschalige zoektocht naar dieren want vandaag stond er weer een aardige trip voor de boeg. Het plan was om via een tussenstop in de hoofdstad Gaborone naar Francistown te rijden. Vantevoren waren we gewaarschuwd om een groot bedrag te pinnen in Gaborone, aangezien dit niet overal mogelijk zou zijn in Botswana! Met een volle tank (voor een heerlijke 0.67 euro per liter volgegooid) en volle portemonee zijn we naar het warme noorden gereden. Het duurde niet lang of we kwamen de eerste ezels en koeien tegen op de weg. 'Op' is dan ook echt op. Die beesten lopen gewoon lekker in een slakkegangetje over de weg te drentelen of besluiten ineens dat het gras er veel groener uitziet aan de overkant met het gevolg dat je remschijven goed van pas komen! In het begin waren we nog zwaar verbaasd als een dier zomaar de weg overstak, maar na een poosje wen je er wel aan. Naast deze dieren heb je ook regelmatig politiecontroles. Nu is het mooi om te vermelden dat Pim heel netjes op zo'n controle afrijd, maar vervolgens de auto 2x laat afslaan bij het optrekken omdat het swiftje nog in zijn 3 stond.. waarop de politie ons even staande hield. ‘Sir what is wrong with your car?' .. haha na een lekker koetjes en kalfjes gesprek konden we de reis weer hervatten. Nadat we halverwege bij Nata even een korte pauze hadden ingelast kregen we een bord te zien met: ‘Opgepast de volgende 135 kilometer wordt er aan de weg gewerkt'... Hmm dat was even wat minder. Afijn onder het genot van een lekker muziekje zijn we voorzichtig op pad gegaan. Gelukkig bleek de 135 kilometer nog maar iets van 50 km te zijn, desalniettemin heeft de Suzuzki op dit traject wel de nodige levensjaren ingeleverd. Rond half 4 kwamen we dan uiteindelijk aan in Francistown. Op de kaart ziet het eruit als een grote stad, maar in het echt valt dit iets wat tegen. Dit valt trouwens ook te zeggen voor Gabarone. Maargoed wat wil je ook in een land wat net zo groot is als Frankrijk, maar tegelijkertijd 1.6 miljoen mensen telt! Na de tent te hebben opgezet hebben we even een duik genomen in het ijskoude zwembad en vervolgens lekker lopen braaien.

Dag 3: Francistown - Kazane. Vandaag stond jawel, weer in het teken van rijden.. jullie vragen je vast af waarom wij als een gek zo naar boven zijn wezen rijden.. wel als u eenmaal in Kazane bent, staat u praktisch met één been in Zambia dan wel Zimbabwe en tussen deze twee landen liggen de Victoria Falls! Iets waar we alledrie naar uitkeken. Ook op deze tocht zijn we weer de nodige koeien en ezels tegengekomen, maar nu kwamen we ook een kudde overstekende olifanten tegen! Supergaaf! Er zat zelfs een klein olifantje bij! Omdat wij geen accommodatie hadden geboekt hadden zaten we alleen wel met een klein probleempje. Alles zat vol! 4 lodge's verkochten ons een pijnlijk nee.. toen we bij de 5^e weer een nee op ons request kregen waren we er even klaar mee.. maar gelukkig had een vrouw uit Port Elizabeth onze wanhopige poging aangehoord en bood zij aan dat we ons tentje wel op haar staanplaats mochten zetten. (zonder overleg met haar man).. Vervolgens na wederom een tentje te hebben opgezet hebben we na Zuid-Afrikaans gebruik weer de braai aangeslingerd en gezellig een drankje met deze twee aardige mensen gedaan. Ze boden zelfs aan dat wanneer ik in Zuid-Afrika ging reizen, ik beslist bij hun moest langskomen. Dus maar even contacten met mams en de tante's voor wanneer we in Juli door Zuid-Afrika een trip gaan maken!

Dag 4 Victoria Falls. Deze dag zijn we naar de Victoria Falls geweest. Omdat menig rental bedrijf niet uitermate positief is over Zimbabwe, waren wij dus ook niet in staat om met onze Swiftje de grens over te rijden. Ons restte dus niets anders dan een mooie glimlach op te zetten en het duimpje omhoog te steken. De lonely planet raadde ons aan bij een tankstation vlak voor de grens te gaan liften, maar na 20 minuten alleen maar afgeladen auto's tegen te zijn te gekomen besloten we maar gewoon naar de grens te rijden. Vervolgens krijg je een paar flink verbaasde, maar ook lachende grensbewakers tegen wanneer je te voet de grens overloopt. Haha! Helaas kwam ik er even later bij het visum aanvragen achter dat ik mijn camera was vergeten... daar stond ik wel even van te balen, maar de gedachte dat Pim & Lukas ook gewapend waren met de nodige pixels, zorgde ervoor dat ik weer met een glimlach bij de grenspost stond. Na voor 250 Pula een visum voor Zimbabwe te hebben gekregen (kost wat, maar heb je ook wat) stonden we dan aan de andere kant van de grens, uiteraard moesten we nog wel even een taxi zien te vinden, maar toen ik een touroperator zag staan met een ‘Victoria Falls' overhemd, ging er een lampje branden in Wietses brein. 5 minuten later zaten we in het busje en waren we onderweg! Na een uurtje te hebben gebabbeld over die ‘verschrikkelijke Suarez', die wordt echt uitgekotst hier in Afrika vanwege zijn actie tegen Ghana, en even de finale van het WK te hebben besproken waren we dan aangekomen bij de Falls. In deze tijd van het jaar is er echt zeer veel water, waardoor wij al de nodige mensen met van die superlelijke regenpuncho's zagen lopen. Uiteraard hebben wij die niet gekocht, aangezien een beetje verfrissing met temperaturen boven de 30 graden ook wel welkom was! Het is moeilijk om de falls te beschrijven, ze zijn zo inmens groot.. niet normaal! Het was wel supermooi en ik kan het zeker aanraden om erheen te gaan als je in de buurt bent! Neem wel even een extra setje kleren mee, want als je in april gaat wordt je geheid zeikenat! Voordat we het park waren ingegaan hadden we al een taxi geregeld voor de terugweg en rond half 4 gingen we dan weer terug naar de Botswaanse grens. Daar gebeurde me toch iets vreemd.. we reden op een weg waar de max snelheid 80 km/uur was.. onze taxichaufeur Lazarus reed blijkbaar 92.. dus in 1x kwam er een politievrouw vanuit de bosjes de weg op rennen met een stopbord in haar hand. Het is maar goed dat ik niet achter het stuur had gezeten, want ik had niet automatisch gedacht ‘goh dat is politie'.. afijn Lazarus dus volop in de remmen en nadat hij de bekeuring had ontvangen van de politie konden we weer verder... na 15 minuten riep Pim in 1x ‘YESSS YESSSSS' vervolgens drukte hij mij zijn telefoon onder de neus en jawel wat bleek: PSV stond 3-1 achter tegen Feyenoord en Ajax stond op winst.. oftewel Ajax kon nog kampioen worden! Lazarus begreep al het schreeuwen en tumult eerst niet helemaal en had de auto dus ook al bijna weer stilgezet maar nadat we het even hadden uitgelegd kon hij er wel om lachen! Haha rij je daar op een afgelegen weg in Zimbabwe, wordt je toch nog een beetje op de hoogte gehouden van de vaderlandse competitie. PRIMA!

Dag 5: van Kasane naar Maun. Om toch maar een beetje in het rijritme te blijven zijn we de volgende dag naar Maun gereden. In principe hadden we ook via Namibië naar Maun kunnen rijden, maar helaas hadden we dat vantevoren moeten bedenken aangezien je in Zuid-Afrika bij je rental een brief moet verkrijgen om de grens over te gaan. Afijn we zijn dus weer teruggereden naar Nata en vervolgens naar het westen gereden. Helaas hebben we op deze dag ook kennis gemaakt met oom agent. Tot dan toe was het telkens 120 rijden en wanneer je een dorpje naderde werd de maximumsneldheid 80 en uiteindelijk 60 km per uur. Dit deden wij dan ook telkens braaf. Wanneer je een dorpje uitreed werd dit vervolgens snel weer opgebouwd naar 80 en 120 km/uur. In 1 dorpje in Botswana bleek het iets anders te werken... na 2 kilometer het dorp te hebben verlaten was het blijkbaar nog steeds 60. Maargoed puur in veronderstelling dat het alweer 120 was reed ik dus ‘iets' harder. Volgens de agente reed ik 93 waar je 60 mocht.. pff na een beetje onderhandelen werd er 85 km van gemaakt, maar alsnog was het wel een beetje zuur. Het was ook lopende band werk voor deze agenten, want werkelijk waar iedereen werd van de weg gehaald. Afijn na de Botswaanse staatskas te hebben gespekt kwamen we vlak voor Nata twee olifanten tegen die naar de wegwerkzaamheden zaten te kijken. (die 135 km wegwerkzaamheden) was een mooi gezicht! Uiteindelijk weer een prima rit gehad waar we echt verschrikkelijk veel overstekende ezels en koeien tegenkwamen. Ook reden we een groot gedeelte langs de Kalahari, wat vrij indrukwekkend was. Uitgestrekte vlaktes zo ver je kon kijken. De eerste nacht hebben in Maun bij de Old Bridge backpackers geslapen.. supergezellige toko wat me wel weer een beetje terug deed denken aan de hostels in Australië twee jaar geleden! Maun ligt onder de Okavango delta, iets waar de Lonely planet zeer postief over is. Pim had via een vriend gehoord dat je in de Delta de mogelijkheid had om via een uitgeholde boomstam een tweedaagse trip door het Moremi game reserve te doen. Dit leek ons ook wel wat, alleen omdat we zo rond een uurtje of 4 in Maun waren aangekomen moesten we alles wel zeer snel regelen. Uiteindelijk dus 's avonds nog boodschappen gedaan en wat geld gepind bij het vliegveld, want jawel de andere pinautomaten accepteerden onze bankpassen weer eens niet!

Dag 6 & 7 Mokoro trip. Rond 8 uur zijn we de volgende dag aan onze trip begonnen. Eerst gingen we met een speedbootje de delta in om vervolgens daar over te stappen op de uitgeholde boomstammen! Deze boomstammen worden trouwens door de plaatselijke bevolking daar bestuurt en voortgedreven, wat erop neerkwam dat we de komende 3 uur door een natuurgebiedje in een kano zouden worden voortgedreven. Het begon allemaal heel prima. Lukas en Pim samen in een kano en ik zat in mijn eentje maar intotaal waren er rond de 12 kano's dus genoeg vertier. Het druppelde af en toe wel een beetje, maar niet heel erg storend.. totdat na 2 uur het echt gigantisch begon te regenen! Het kwam echt met bakken naar beneden. Iets wat niet helemaal hadden meegenomen in onze voorbereidingen. Het laatste uurtje zaten we echt rillend in het bootje! Toen we eenmaal aangekomen waren hebben we binnen recordsnelheid de tent opgezet en zaten we ‘droog'. Haha op dat moment dachten we echt..'waar zijn we in vredesnaam aan begonnen?' Na 2 uur was het eindelijk droog en hadden onze gidsen/bootbestuurders een vuurtje weten te creëren met drijfnat hout. Na lekker pyromaantje hebben gespeeld hebben we van 5 tot 7 nog een wandeling gemaakt en zijn we o.a. een olifant vrij dichtbij tegengekomen. Na de wandeling hebben we een beetje gegeten en gerelaxed bij het kampvuur. De volgende dag melde de gids dat hij leeuwen had gehoord toen hij in zijn tentje lag, wij hebben hier echter niets van gemerkt. Het beloofde in ieder geval veel goeds voor onze wandeling van 6 tot 10. We zijn daarbij echt superveel dieren tegengekomen, wildebeests, pumbaatje, zebra's, giraffen.. supervet! Het gave was sowieso dat je niet in een omheind park liep maar dit gewoon echt de natuur was. Na deze wandeling hebben we de weer de tent opgeruimd en zijn we rond 2 uur aan de terugreis begonnen. Nu bleek dat het kanovaren toch wel heeeeel relax kon zijn! Lekkere blauwe lucht, zonnetje erbij, dikke prima! Op de weg terug zijn we trouwens nog een krokodil tegengekomen! Dus toen we op het eind in de speedboot terugzaten onder het genot van een pilsje waren we dan ondanks het natte begin zeer te spreken over de trip!

Dag 8 & 9 Maun - Serowe. We twijfelden eerst om ook nog een gamedrive te doen in de delta, maar uiteindelijk zijn we toch naar Serowe gereden, naar de Rhino Sanctuary. We hadden hier namelijk goede verhalen over gehoord! Een reservaat dat ruim 10 jaar geleden was opgericht om te voorkomen dat de neushorens zouden uitsterven. Het was weer een aardig ritje dus we kwamen 's middags zo rond 15:00 aan. Tentje opgezet en weer lekker tussen de pumbaas en neushoorns geslapen. De volgende dag wilden we met ons Swiftje door het park gaan rijden, maar het bleek toch iets meer voor 4x4's te zijn. Er werden echter ook gamedrives georganiseerd door het park zelf en dit bleek uiteindelijk een erg leuke ervaring te zijn. Meer dan tien neushoorns gezien (inclusief kleintje) Impala's, zebra's, wildebeest, giraffes en ga zo maar door. Onze gids wist ons werkelijk waar alles te vertellen dus het waren 2 fantastische uurtjes!

Dag 10 & 11 De terugweg hebben we vanwege de grote afstand maar over twee dagen uitgespreid. Omdat we zondag niet het hele stuk wilden rijden zijn we zaterdag naar Gaborone gereden en zijn we hier nog even op zoek geweest naar het voetbalshirtje van Botswana. Uiteindelijk bleek 1 winkel hem in Gaborone te verkopen. Helaas wel voor een prijs die buiten het budget viel van Wietse & Pim, maar Lukas heeft hem nog wel weten te bemachtigen! Zondag zijn we teruggereden naar Pretoria om vervolgens de volgende dag de auto in te leveren.

Samenvattend, waar je in Zuid-Afrika heel duidelijk het contrast tussenarm en rijk ziet, is het in Botswana beter te definiëren als modernversustraditioneel. Waar je in Gaborone nog gedeeltelijk in een 1^e wereldland bent, houd dit al snel op zodra je de stad verlaat: gelijk ezels op de weg, hutjes in de middle of nowhere en noem het maar op. het waren 11 topdaagjes, mijnexcuses voor het grote verslag, maar het was dan ook daadwerkelijk een prima trip.

Groetjes Wietse!

Het leven in Zuid-Afrika

Aangezien ik een paar weekjes geleden een belofte heb gedaan om jullie regelmatig een update te verschaffen en ik het stiekem ook wel leuk vind om weer even los te gaan op mijn toetsenbordje zal ik bij deze weer een update'tje over de laatste weken en het leven in Zuid-Afrika verschaffen.

Om gelijk maar even wat recht proberen te zetten, misschien hadden jullie een beetje het idee gekregen dat ik hier alleen maar weer aan het reizen/tripjes maken/genieten was, maar ik kan jullie vertellen dat er ook zo nu en dan hard aan het oorspronkelijk doel wordt gewerkt, namelijk Afrikaanse studiepuntjes mee naar huis te nemen. Tot nu toe gaat dat aardig. Het ene vak is wat leuker dan het andere en dit valt ook te zeggen over de moeilijkheidsgraad. Toch denk ik dat ik naar verhouding wel wat minder hoef te doen als voor mijn studie in Nederland. Wat indirect dus wel wat meer de vrije tijd verklaart hiero! Tot nu toe zijn de resultaten prima dus heb niets te klagen.

Het contrast op tussen sommige collegezalen de campus is echt heel erg groot. Waar je bij marketing in een gloednieuw gebouw zit en je bijna overweegt om een wollen trui mee te nemen i.v.m. de ijskoude airco, zit je bij geschiedenis in een lekkere jaren 60 stijl collegezaal met mooie groenleren, versleten stoeltjes. Bovendien wordt de overheadprojector hier nog zeker goed gewaardeerd door menig professor, iets waar je in het begin ook weer even aan moest wennen. De colleges waar daarentegen wel beamers worden gebruikt, kampen nog weleens met enige technische storingen. Zit je dus met je goede gedrag op maandagochtend 07:30 in college, te wachten op een technische dienst omdat het verrekte ding niet werkt. Maargoed nadat dit enkele keren is voorgevallen went het ook vanzelf weer. De bieb is wat dat betreft ook een unieke ervaring. Ik denk dat het hier zeker hip is om je nieuwe ringtone te laten horen! Mensen hebben het geluid van hun telefoon gewoon lekker aanstaan en nemen ook gerust de telefoon op. Maar ook wanneer vrienden elkaar zien wordt er even hardop bijgebabbeld terwijl er om hen heen gestudeerd wordt. Iets wat we in Nederland niet echt gewend zijn. Nog iets, Maarten had vorige week een dagje in de bieb gezeten en vertelde dat het licht drie keer was uitgevallen. Ach ja, kaarsjes zijn natuurlijk ook veel beter voor de sfeer! Al met al moet je wel in ogenschouw nemen dat alles op en top is geregeld in Europa en dat je toch op dit moment in Zuid-Afrika aan het studeren bent! Ik kan het zeker wel waarderen!

Naast dat ik dus vakken aan de uni volg doe ik ook een taalcursus Engels om geen studievertraging op te lopen in Nederland. Dit is naast leerzaam ook een leuke ervaring aangezien je echt met allemaal verschillende nationaliteiten in aanraking komt. Om een voorbeeldje te noemen, gister na de les ben ik nog even wezen lunchen met een Noord-Koreaan en een Congolees. Aangezien ik internationale betrekkingen studeer is het natuurlijk baie interessant om even met deze verschillende culturen bij te babbelen en dan met name de Noord-Koreaan! Maar naast deze nationaliteiten heb ik ook nog Brazilianen, (uiteraard hebben wij even het voetbalpotje, Nederland - Brazilië besprokenJ), Thaise, Duitse & Italiaanse collega's. Owjah wel grappig, één van de Brazilianen was vorig jaar na het WK verhuist. Toen alles rond was had de makelaar nog even gevraagd of ze wel echt dit huis wilde kopen. Hierop reageerde zij uiteraard verbaast en eiste uitleg. Waarop de makelaar antwoordde dat onze Willem en Maxie tijdens het WK in het huis hadden gewoond en of dit misschien niet nog pijn deed in de passievolle harten van de goudgele kanaries haha!

Het was wel even schrikken toen ik zag dat ik al op 34% van mijn reis zit. De tijd vliegt hier werkelijk voorbij! Dat komt misschien ook wel door alle dingen die je hier doet, maar het betekent ook wel dat het leventje me hier prima bevalt! Waar in Nederland de lente is aangebroken, is bij ons de ‘herfst' begonnen. Wat houd dit in? We zijn van 30 graden naar 22 a 25 gegaan en 's ochtends en 's avonds is het toch alweer wat frisser waardoor de meegebrachte truien ook nog van pas komen. Maargoed een voordeel is dat de herst/winter periode in Pretoria officieel als ‘dry period' worden benoemt in onze ‘eenzame planeet' wat betekent dat die 300 000 000 liter water die in Nederland normaal dan naar beneden komt gewoon lekker in de wolkjes blijft zitten, HEERLIJK! (alhoewel, áls het hier regent, regent het ook zo goed dat ons internet uit valt haha!

Naast de andere temperatuur merk je natuurlijk ook aan andere aspecten dat je in Afrika bent. Het verschil tussen arm en rijk is echt heel erg groot! Er zijn wel blanke zwervers, maar het overgrote deel wat je ziet behoort toch wel tot de zwarte bevolking. Inmiddels ben je er aan bijvoorbeeld aan ‘gewend' dat mensen 24-7 op een kruispunt voor het stoplicht staan te bedelen, maar het voelt toch vreemd. Ook wordt er trouwens van alles verkocht op de kruispunten, kranten, brillen etc. Een beste meneer probeert usb stickjes van 64 gig te verkopen, iets waar ik lichtelijk mijn twijfels over heb, maargoed wel tekenend hoe mensen hier proberen rond te komen. Waar je in Nederland een krantje openslaat of een documentaire op de buis kijkt over het arme Afrika, is het hier toch wel ‘real life'. Overal waar je komt zie je dat de mindere baantjes door de zwarte bevolking wordt uitgevoerd. In een stadion wat voor 99% vol zit met blanken, loopt een zwarte man cola en ijsjes te verkopen. Of waar we vorige week nog naar een gezellig studentikoos pizzeriaatje waren geweest, zie je ook weer dat een zwarte man de pizzadozen komt opruimen. Het is tekenend dat de Apartheid officieel is afgeschaft, maar als buitenstaander met Westerse normen en waarden merk je dat het nog zeker aanwezig is in de maatschappij. Wat dat betreft is het zeer uniek om dit echt mee te maken.

Twee weekjes terug zijn we uitgenodigd door enkele Duitse meisjes die hier wonen om een weekendje bij hun te crashen. Waarom ze juist ONS uitnodigden (ons = Pim, Maarten & Wiets) zijn meerdere theorieën over mogelijk, het kan natuurlijk die achternaam Meerholz zijn, maar ik gooi het op onze vloeiend Duits sprekende vriend, Maarten! Afijn,we zijn overdag naar een attractiepark in Johannesburg geweest en 's avonds wezen stappen! Omdat we wat nog wat tijd over hadden hebben we ook nog even een bezoekje gebracht aan Soccercity, het stadion waar op 11 July 2010 het drama zich had voltrokken..... afijn toch nog een leuk weekend gehad en voor het eerst in een ‘gated community' geweest. Dit is zeg maar een wijk waar een aparte muur omheen is gebouwd met een centrale, zwaar beveiligde toegangspoort. Maar omdat mensen zich nog niet veilig genoeg voelen is er ook nog een aardig muurtje + schrikkeldraad om de eigen huizen aangebracht. De huizen in deze community zijn echt heel groot en het huis van het Duitse meisje waar wij hebben geslapen was daarbij geen uitzondering! Een grote villa met een leuk zwembadje ernaast waar wij nog even de nodige bommetjes in hebben lopen maken!

Ik kan nu toch wel zeggen dat we echt onder de rijke bevolking van Zuid-Afrika zijn geweest. Omdat Esther ons ook het tegenovergestelde wil laten meemaken gaan we waarschijnlijk binnenkort in Soweto overnachten bij mensen die ze via via kent. Lijkt me uniek om ook de andere kant van Zuid-Afrika te proeven!

Al met al ben ik zeer tevreden met de eerste twee maanden. Ondanks dat Maarten en ik in een guesthouse verblijven hebben we veel contact met de internationale studenten. Daarnaast hebben we ook een paar Afrikaners ontmoet waar we regelmatig mee afspreken die weer van die lekker OERNederlandse namen hebben, Karel, Johan & Nico en hiernaast spreken we een ook een ruime variatie aan mensen via de voetbal en universiteit!

Owjah inmiddels ben ik van kamer veranderd. Vorige week maandag hebben we afscheid genomen van onze Amerikaanse huisgenoten, Drew & Dana. Omdat ik eerst in een kamer in het huis zat, kon ik nu in de 2^e kamer gaan waar Drew & Dana in hadden gezeten. Het is wel jammer dat ze weg zijn, maar Maarten en ik hebben nu wel een appartementje lekker voor onszelf.

De komende tijd wordt een periode van studeren en ontspannen. Volgende week woensdag staat er nog een tentamen op het programma, maar de dag erop vertrekken Pim, Lukas (vriend van Pim) & ik naar ‘real Africa', we gaan namelijk 11 dagen rondtrekken door Botswana! Nog even studeren dus, maar dan lekker reizen! Ik kijk er erg naar uit!

Afijn dit was het wel weer even voor vandaag. Hartelijke groeten uit Zuid-Afrika!

Een intense update

Een hele goedemiddag,

Oke mensen, omdat ik dit eigenlijk veelste lang heb uitgesteld en ik mijn trouwe lezers dit eigenlijk toch niet aan kan doen, heb ik nu onder het genot van een rood wijntje en een lekker muziekje achter de digitale typemachine plaatsgenomen. Ik beloof bij deze iets regelmatiger een update te verschaffen van het warme leven in Zuid-Afrika aangezien op deze manier zeer vermakelijke details helaas verloren gaan, iets waar zeker een traantje om gelaten kan worden. Afijn sinds de vorige blog is er alweer genoeg gebeurd. Ik hoop jullie in deze blog op de hoogte te stellen van onze trip naar Pilanusberg, onze trip naar de Lionpark, ons weekend naar Nelspruit en af te sluiten met een soort samenvatting van hoe een normale week er een beetje uitziet. Trouwens als u veel typefouten in deze tekst aantreft, kunt u de conclusie trekken dat de lessen Afrikaans formidabel gaan.

Oke, Ik zal maar beginnen met ons bezoek aan Pilanusberg. Ruim een maand geleden hadden Gert en Esther Steyn (onze gastheer/vrouw) een Fins gezin op bezoek. Aangezien Zuid-Afrika iets te mooi is om een compleet weekend koffie te gaan leuten besloot de familie Steyn een busje te huren om naar Pilanusburg, een safaripark ten noorden van Pretoria, te gaan. Tot onze vreugde telde dit busje iets te veel zitplekken waardoor Drew & Dana (onze Amerikaanse huisgenoten) + Maarten & ik waren uitgenodigd om een dagje dieren te gaan spotten. Rond 06:30 ging de wekker en na een leuk autoritje waren we rond 930 bij het park. Je betaalt p.p. 45 Rand wat neerkomt op een flinke 4.5 euro om vervolgens een hele dag met je auto door een park heen te rijden en te genieten van de flora & Fauna + dieren. Voordat we heengingen hadden we al wat leuke verhalen gehoord van Steyn Jr. Onder andere dat een olifant de weg wilde oversteken, hij/zij (geslacht is niet vastgesteld) hiervoor zeker 4x de oppervlakte van de Veluwe voor had, maar het nodig vond om een auto die een stukje verderop de weg stond even omver te gooien. Hahah. Een andere situatie had een olifant waarschijnlijk jeuk en besloot daarom even langs een auto te ‘krabben' waardoor vervolgens een autospuitbedrijf een leuke schade kon gaan verhelpen. Jullie hebben natuurlijk al de logische conclusie getrokken dat ik nog in levende staat verkeer, aangezien het inmiddels een maand later is.. en ik kan jullie ook meedelen dat er geen incidenten met onze auto hebben plaatsgevonden. Helaas, maargoed in het park hebben we naast prachtige flora en fauna baie mooiediere gesien. Onder andere aan zebra's bleek geen gebrek te zijn, maar daarnaast waren er ook springbokken, seekoeie (nijlpaarden), olifanten, pumbaa's, giraffe's en dieren waar ik zo snel even niet de naam van weet aanwezig! Ik moet zeggen je weet de dieren toch wel wat meer te waarderen dan wanneer je achter een hekwerk bij het dierenpark in Emmen staat.

Rond een uurtje of vier zijn we doorgereden om wat cultuur te proeven. In deze cultural experience werden de vier grootste stammen van ZA uitgelegd. Men legde dus uit hoe de voornaamste stammen, waaronder de Zulu, Xhosa, rituelen waren etc. Om ook mijn vrouwlijke lezers te behouden zal ik maar niet teveel in detail treden over hoe de rolverdeling precies was oke?! Oke, na een rondleiding door de dorpen werd dit afgesloten met een fijn diner waar we onder andere krokodillenvlees hebben gegeten (zeker een aanrader!).

Een week later melde Esther ons dat ze op bezoek ging bij een vriendin en iemand moest opzoeken in het weekend. Dit betekende indirect, dat de Amerikaanse/Nederlandse combinatie haar auto mocht lenen om er een dagje op uit te trekken. Hier werd dan ook dankbaar gebruik van gemaakt! Na aanraden van fam Steyn zijn we naar het lionpark gereden. Volgesmij hebben enkele mensen al de foto op facebook gezien dat ik zo'n lief klein beestje loop te aaien, maar ik kan jullie meedelen dat het Mufassa formaat + harem ook aanwezig was. Ook in dit park kan je met je eigen auto naar binnen en genieten van de prachtige beesten. Gert jr, de zoon van de Fam Steyn was een maandje voor ons nog naar het park geweest met twee Zweedse bezoekers. Die dag was het een beetje regenachtig (ja hoor dat maak je hier ook nog mee, gelukkig niet zo vaak!) en hierdoor had Gert de koplampjes ontstoken. Waarschijnlijk werd de leeuw hier een beetje boos van want na enkele minuten plaatste hij beide poten op de voorkap van paps zijn auto waardoor Gert goed was geschrokken. Afijn de VS/NL combinatie ging dus vol goede moed het park in. Ik was eerlijk gezegd vrij verbaast over het formaat van deze leeuwkijies. Als ik met broer Matthijséén van de vele natuurdvd'tjes uit zijn grote collectiebekeek, leken ze toch een stuk kleiner dan wanneer ze een halve meter langs je auto lopen! Afijn, we waren deze dag nogal bofkonten, aangezien de leeuwen 1x p/week worden gevoerd en laat dat nou net die dag zijn dat wij er waren! Ik zal wat foto's uploaden zodat je kunt zien wat voor gigantische brokken vlees kregen. Ik schat serieus dat ze een halve meter bij een halve meter waren! Na deze rondrit kon je nog de auto parkeren om wat kleine leeuwtjes te bekijken en te aaien, superrrrrrrgaaf. Als je daar naast staat heb je toch niet het idee dat ze uitgroeien tot van die agressieve jagers. Conclusie van deze dag is dat ik het jullie toch zeker kan aanraden!

Het weekend van11-13 Maart zijn Maarten & Esther en ik het weekend begonnen met een concert van Stef Bos. Maarten had voor vertrek nog 2 kaartjes van zijn vrienden gekregen om naar een concert te gaan van deze Nederlandse zanger die nu voornamelijk in Zuid-Afrika woont. Maarten was daarbij zo vriendelijk om mij daarbij uit te nodigen, iets wat ik zeker kon waarderen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik voordat we heengingen alleen ‘papa ik lijk steeds meer op jou' kende, maar het bleek toch wel dat Stef Bos geniaal is! Hij wisselde mooie nr's af met stukjes waar de gemiddelde cabaretier zeer tevreden zou zijn.

Die avond waren we rond half 12 thuis, en 4.5 uur later ging de wekker alweer omdat we voordat de haan begon te kraaien, naar de familie van Esther zouden gaan. Esther is opgegroeid in Schoemanskloof, een klein plaatsje dichtbij Nelspruit. Zodra je daar bent sta je ongeveer met een half been in het Kruger Park dus het noordoosten van Zuid-Afrika. Haar twee broers hadden het familiebedrijf overgenomen en na dit weekend mogen wij concluderen dat ze dit fenomenaal hebben gedaan. Ze had ons vantevoren al verteld dat dit nog echt het gebied was van ‘de boeren' oftewel dat de racistische trekjes er nog zeker aanwezig waren + dat er geen Engels gesproken zou worden. Iets waar Drew & Dana zeker naar uitkeken haha! Na de gehele autorit te hebben geslapen, (je begrijpt dat 4.5 uur slaap niet aan studenten is besteed) kwamen we dan eindelijk in het gebied aan. Het deed mij stiekem (voor onze vakantiegangers die Frankrijk nog wel eens op het programma hebben staan) wel een beetje aan de Ardeche denken. Een mooie, groene, bergachtige omgeving wat afgemaakt werd met een lekker zomers temperatuurtje! (Het is hier nu trouwens herfst, maar als we deze herfst konden inruilen voor die regenachtige periode in NL zou ik het per direct doen! Maargoed, dit weekend was echt geniaal, het bleek dat de broers van Esther een gigantische boerderij hadden. Nu had ik 2 jaar terug in Nieuw-Zeeland al enkele flinke boerderijen gezien, maar die zijn toch niets vergeleken met deze. Overal waar je keek zag je de citrusbomen staan, het familiebedrijf is één van de grootste exporteurs van Zuid-Afrika! Om een idee te krijgen, ze hebben 600 plukkers in dienst, 150 man in de fabriek om alles te sorteren + dozen te krijgen en nog eens 24 man vast in dienst. Nu denk je oke dit klinkt supergroot, hiernaast had de familie ook nog een euh...ontbossingsbedrijf, oftewel ze ontginnen complete stukken land en legen volgesmij ook wegen aan. Ze hebben met name projecten in Mozambique en Swaziland, dus daar wordt dan even per helikopter heengevlogen!

Naast dat ze dus ontzettend veel land bezitten, hebben ze ook nog hun eigen ‘game-park' hier moet je niet aan een gigantische hal met playstation etc denken, maar hier in Zuid-Afrika praten ze over ‘game' ipv wildlife. Dus nadat we even een kop koffie hadden gedronken bij aankomst, werd even 1 van de 13 toyota landcruisers van stal gehaald die was omgebouwd tot safariauto, om even een stukje te gaan toeren. Hierbij kwamen we giraffes, zebra's, bavianen etc weer tegen, de omgeving was werkelijk waar prachtig. Stiekem denk ik dat Paps toch ook maar eens echt 4x4 moet gaan rijden, ik vond het al supergaaf in Nieuw-Zeeland en omdat het terrein hier ook weer zo ruig was mocht deze Toyota ook flink wat werk verzetten. Nadat we enkele uurtjes volledig gefocust hadden rondgereden was het tijd om een duikje in het zwembad te nemen en gingen de eerste flessen drank open. (Uiteraard vonden Drew, Maarten & en ik dit zeer vervelend, maarjah zo'n cultureel evenement kun je natuurlijk niet negeren. We zijn aardig geïntroduceerd met het Afrikaanse drankje brandewijn cola. Owjah dat was ik nog even vergeten te vertellen, deze mensen hadden ook nog hun eigen drankwinkel hadden + ATM (eigen pinautomaat) op hun terrein! Het absurde hield maar niet op zeg maar.

De volgende dag zijn we weer in de auto gestapt en zijn we naar een waterval gereden. Gewoon hun eigen watervalletje. Prima, Supermooi, en ook hier hadden ze weer 2 ‘vakantiehuisjes ‘ neergezet om er een weekendje intens te chillen. Maar ze gaven wel eerlijk toe, dat ze er niet zo heel vaak heengingen. Dezelfde dag hebben we nog een beetje gerelaxed en gestudeerd aangezien er de volgende week 3 tentamens op het programma stonden. Het weekend was echt superchill en ook mooi om mee te maken. De familie van Eshter was echt heel gastvrij en we zijn echt zwaar verwend. We hadden dat weekend genoeg eten voorgeschoteld gekregen om een maand te overleven. Op maandagochtend hebben Drew en Maarten zelfs nog een rondje in de helikopter gemaakt! Paps had namelijk zijn kids beloofd om ze mee te nemen naar Mozambique maar omdat daar een vergadering tussendoor kwam gingen ze maar even een rondje over het land doen. Unieke ervaring dus!

Het enige wat wel jammer is van dit geweldige weekend is de instelling van de broers tegenover de donkere bevolking. Het apartheid denken was duidelijk nog merkbaar. Om een voorbeeldje te geven toen we op een gegeven moment over Kaapstad aan het praten waren werd ons afgeraden om daarheen te gaan aangezien het vol zat met de donkere bevolking en die stuk voor stuk niet te vertrouwen waren. Je proefde hier dus nog duidelijk het apartheid denken. Natuurlijk wel uniek om mee te maken, maar andere kant draait je maag zich 2x om als je het hoort. Het zal nog wel decennia duren voordat iedereen elkaar als gelijk gaat zien hier in Zuid-Afrika.

Okay dan nu ook nog even hoe mijn gemiddelde week er hier uitziet.. Ik heb opzich wel een prima rooster, echter ik begin af en toe wel heeeeeeeeeel vroeg. Om een voorbeeld te geven op maandagochtend 07:30 is Wietse gewoon present bij een Marketing hoorcollege en vervolgens duurt de dag ook nog eens tot 16:20. Dinsdag is dan wel prima met 1 hoorcollege, woensdag is weer even terror van 830 tot 1620 en donderdag en vrijdag 1 college p/dag. Inmiddels is de UB ook al een beetje verkend. Het haalt het uiteraard niet bij de vibe die er in de Groningense UB hangt maar het komt aardig in de buurt. Inmiddels zijn de eerste tentamentjes ook alweer gemaakt, ik moet nog even afwachten wat voor cijfers ik zal terugkrijgen, maar ik heb er opzich wel een goed gevoel over. Qua niveau doet het volgesmij niet veel onder voor het Nederlandse.

Wat doen we voor de rest nog meer? Op dinsdag & donderdagavond trappen we vaak een balletje op het gigantische sportcomplex van de universiteit met de andere internationale studenten en vrijdagavond is een beetje onze stapavond geworden.

We zijn dit weekend trouwens nog naar een rugbywedstrijd geweest van het plaatselijke rugbyteam, de Blue Balls, tegen de Stormers uit Kaapstad. Het contrast kon niet veel groter als toen we naar de voetbalwedstrijd 4 weken geleden waren geweest. Waar toen al het publiek nog zwart was, was er nu geen één meer te bekennen. Wat dus ook in de film Invictus terugkomt is nog steeds actueel, rugby is een sport van de blanken en voetbal voor de donkere bevolking. We waren met 19 mensen heengegaan en aangezien bijna niemand van ons de regels kende hebben we dikke lol gehad. Zodra er iemand achter ons in het publiek een beetje wat begon te schreeuwen, probeerden we dat gewoon te kopiëren. Dit was met name hilarisch wanneer Drew dit probeerde aangezien de Afrikaanse taal nog vrij pittig is voor de gemiddelde Amerikaan!

Wat kan ik jullie op dit moment nog meer vertellen.. owjah Maarten krijgt bezoek van zijn beste vriend uit Nederland in de April vakantie (jullie Mei-Vakantie) Dus Maarten gaat hem met name Pretoria en omgeving laten zien. Ik zit met Pim een andere Nederlandse exchangestudent na te denken over Botswana, er gaat ook nog een groep naar Kaapstad, maar daar ga ik 99% zeker heen met Mams en mijn twee tantes in July dus een beetje zonde om daar 2x heen te gaan.

Verder moeten we van Esther zo snel mogelijk naar het apartheidsmuseum in Johannesburg aangezien je dat echt goed aan het denken zet. Je hebt bijvoorbeeld nog de authentieke ingangen voor ‘blanken' & de donkere bevolking.

Owjah, naar een tip hebben gekregen van mensen uit de kerk in Hoogeveen ben ik inmiddels 2x naar die kerk geweest die ze me aanraden, supergaaf! De Afrikaners zijn zeer passievol. Met name toen een lied in het Zulu werd gezongen had ik het kippenvel op mijn armen staan haha. Mijn Amerikaanse huisgenoten zijn ook nog in Kaapstad in een township naar de kerk geweest, dat ga ik hopelijk nog ff met mams doen en mijn twee tantes.

Nouu ik denk dat ik jullie wel weer aardig op de hoogte heb gesteld! Bedankt nog voor de reacties, erg leuk! Ook zeer leuk dat enige excollegas van Unigarant ook deze blog nog volgen! In eind Augustus doen we weer even een koffie;)

Groetjes uit Pretoria!