Hallo mensen de hoogste tijd om jullie na twee weken tijd op de hoogte te stellen van mijn ‘April recess: Africa experience'. Het ligt misschien wat vreemd in de mond voor de gemiddelde Nederlander aangezien wij gewend zijn aan de ‘meivakantie', maar hier in Zuid-Afrika begint de vakantie 21 April en duurt hij tot 1 mei vandaar dat de ‘April Recess' wat meer op zijn plaats is. Afijn als vermeld in de voorgaande blog hadden Pim, Lukas & ik het idee om deze vakantie erop uit te trekken naar Botswana en ik kan jullie meedelen dat dit een zeer geslaagde trip is geworden!

Nog even wat minder nieuws voordat we op pad gingen, het weekend voordat we weggingen heb ik helaas kennis gemaakt met de Zuid-Afrikaanse zakkenroller. Omdat Lukas (hele goede vriend van Pim, kwam over uit Thailand om met Pim en mij even Botswana te verkennen) natuurlijk ook even aan Zuid-Afrikaanse uitgaansleven moest ruiken waren wij zaterdag weer in het uitgaansleven van Pretoria te bewonderen. Een zeer leuk avondje gehad, alleen helaas dus wel de telefoon gestolen. On the bright side, ik was wel aardig blij dat ze mijn portemonnee met rust hadden gelaten aangezien die vrij noodzakelijk was voor de trip naar Botswana!

Naast dit akkefietje bleek er ook een virusje rond te gaan zo vlak voor onze trip. Maarten, Pim & Lukas werden alle drie wat ziekjes vlak voor de trip. Vreemd genoeg ben ik gewoon fit gebleven, misschien komt dat door die antibioticakuur die ik begin februari gekregen had, maargoed mijn medische kennis is nou niet echt iets om op terug te vallen dus het blijft nog een raadsel. Nu naar terugkomst blijkt dat de helft van alle uitwisselingsstudenten ziek was geworden. Stevig virusje dus! Maargoed na woensdagmiddag nog een tentamen gemaakt te hebben en 's avonds een eerste competitieduel te hebben gespeeld konden we dan eindelijk de volgende dag, 21 april, aan de trip beginnen. Via Maarten waren we erachter gekomen dat sunnycars.nl een zeer gunstige site was om een auto te huren. We hadden eerst wel een beetje onze bedenkingen gezien de naam, maar het bedrijf bleek samen te werken met de ANWB dus uiteindelijk bleek het wel zuivere koffie te zijn. Nadat we een goede auto hadden gevonden, kregen we van Esther onze gastvrouw werkelijk waar echt alles om te kamperen. Tent, luchtbed, matje, slaapzakken etc etc. Superhandig en top dat we dat zomaar konden lenen!

Dag 1: Pretoria - Mokolodi. Gelukkig was Jeff, een exchange student zo vriendelijk om ons donderdagochtend even af te droppen bij het rentalbedrijf. We gingen er vanuit een Toyota Yaris mee te krijgen, maar het bleek later dat we een Suzuki Swift toegewezen hadden gekregen. Even voor de niet-autokenners onder de lezers, dit is absoluut geen 4x4 of jeep. We hadden graag een jeep gehuurd, maar als we daarvoor hadden gekozen hadden we geen enkele rooie cent over om er ook nog eens brandstof in de vierwieler te gooien, wel zo fijn als je een land zo groot als Frankrijk gaat doorkruizen. Afijn, auto volgeladen (lees afgeladen) nog wat boodschapjes gehaald en toen zijn we rond 1430 naar Lobatse gereden. Rond 7 uur stonden we bij de grens en dan kom je er toch wel achter dat het Schengen verdrag wel zo zijn pluspunten heeft. We hebben goed kunnen proeven aan de Afrikaanse bureaucratie. Auto parkeren, stempeltje halen, auto gegevens etc doorgeven, nog een stempel en daarna nog eens de auto door de controle. Ondanks de drie lieve Nederlandse glimlachjes werden we ook nog even verzocht de achterklep nog open te maken, een klep die we een aantal uren daarvoor met uiterste precisie hadden dichtgekregen, ach ja veiligheid voor alles. Toen we uiteindelijk ZA uitwaren konden we in Botswana nog even de wegbelasting etc betalen en een stempel halen. Nadat ik als chauffeur dit braaf had betaald en weer in de auto had plaatsgenomen.. vergat ik per ongeluk iets. 20 meter verderop stond namelijk een stopteken die ook voor Wietse Meerholz gold alleen ik reed hier gewoon vrolijk door... waardoor vervolgens de grensbeambten begonnen te zwaaien en te doen. Haha na de auto even in zijn achteruit te hebben gezet konden we weer verder. Hierbij moet gezegd worden dat de wegen na half 7 echt superdonker zijn. De luxe van straatverlichting is een luxe die ze in Botswana nog niet echt gewend zijn. Nu is dat opzich nog niet zo'n probleem, maar het maakt het wel wat moeilijker om de overstekende ezels en koeien te signaleren! De rest van de vakantie hebben we het dan ook zoveel mogelijk proberen te voorkomen om in het donker te rijden. De Suzuki kreeg de eerste avond gelijk zijn eerste zware proef te verduren aangezien we in het Mokolodi reserve gingen kamperen. De kampeerplaatsen waren te bereiken via een vrij ruig pad waarna je vervolgens op een plek je tentje kon neerzetten waarbij je midden tussen de dieren sliep! Aangezien het aardedonker was hebben we helaas geen dieren gespot, maar alleen gehoord toen we knus in ons tentje lagen.

Dag 2 : van Mokolodi naar Francistown. Toen we eenmaal de auto weer hadden volgeladen en weer terugreden na de bewoonde wereld kwamen we de eerste diertjes tegen: twee pumbaatje's en twee struisvogels! Afijn er was niet genoeg tijd voor een grootschalige zoektocht naar dieren want vandaag stond er weer een aardige trip voor de boeg. Het plan was om via een tussenstop in de hoofdstad Gaborone naar Francistown te rijden. Vantevoren waren we gewaarschuwd om een groot bedrag te pinnen in Gaborone, aangezien dit niet overal mogelijk zou zijn in Botswana! Met een volle tank (voor een heerlijke 0.67 euro per liter volgegooid) en volle portemonee zijn we naar het warme noorden gereden. Het duurde niet lang of we kwamen de eerste ezels en koeien tegen op de weg. 'Op' is dan ook echt op. Die beesten lopen gewoon lekker in een slakkegangetje over de weg te drentelen of besluiten ineens dat het gras er veel groener uitziet aan de overkant met het gevolg dat je remschijven goed van pas komen! In het begin waren we nog zwaar verbaasd als een dier zomaar de weg overstak, maar na een poosje wen je er wel aan. Naast deze dieren heb je ook regelmatig politiecontroles. Nu is het mooi om te vermelden dat Pim heel netjes op zo'n controle afrijd, maar vervolgens de auto 2x laat afslaan bij het optrekken omdat het swiftje nog in zijn 3 stond.. waarop de politie ons even staande hield. ‘Sir what is wrong with your car?' .. haha na een lekker koetjes en kalfjes gesprek konden we de reis weer hervatten. Nadat we halverwege bij Nata even een korte pauze hadden ingelast kregen we een bord te zien met: ‘Opgepast de volgende 135 kilometer wordt er aan de weg gewerkt'... Hmm dat was even wat minder. Afijn onder het genot van een lekker muziekje zijn we voorzichtig op pad gegaan. Gelukkig bleek de 135 kilometer nog maar iets van 50 km te zijn, desalniettemin heeft de Suzuzki op dit traject wel de nodige levensjaren ingeleverd. Rond half 4 kwamen we dan uiteindelijk aan in Francistown. Op de kaart ziet het eruit als een grote stad, maar in het echt valt dit iets wat tegen. Dit valt trouwens ook te zeggen voor Gabarone. Maargoed wat wil je ook in een land wat net zo groot is als Frankrijk, maar tegelijkertijd 1.6 miljoen mensen telt! Na de tent te hebben opgezet hebben we even een duik genomen in het ijskoude zwembad en vervolgens lekker lopen braaien.

Dag 3: Francistown - Kazane. Vandaag stond jawel, weer in het teken van rijden.. jullie vragen je vast af waarom wij als een gek zo naar boven zijn wezen rijden.. wel als u eenmaal in Kazane bent, staat u praktisch met één been in Zambia dan wel Zimbabwe en tussen deze twee landen liggen de Victoria Falls! Iets waar we alledrie naar uitkeken. Ook op deze tocht zijn we weer de nodige koeien en ezels tegengekomen, maar nu kwamen we ook een kudde overstekende olifanten tegen! Supergaaf! Er zat zelfs een klein olifantje bij! Omdat wij geen accommodatie hadden geboekt hadden zaten we alleen wel met een klein probleempje. Alles zat vol! 4 lodge's verkochten ons een pijnlijk nee.. toen we bij de 5^e weer een nee op ons request kregen waren we er even klaar mee.. maar gelukkig had een vrouw uit Port Elizabeth onze wanhopige poging aangehoord en bood zij aan dat we ons tentje wel op haar staanplaats mochten zetten. (zonder overleg met haar man).. Vervolgens na wederom een tentje te hebben opgezet hebben we na Zuid-Afrikaans gebruik weer de braai aangeslingerd en gezellig een drankje met deze twee aardige mensen gedaan. Ze boden zelfs aan dat wanneer ik in Zuid-Afrika ging reizen, ik beslist bij hun moest langskomen. Dus maar even contacten met mams en de tante's voor wanneer we in Juli door Zuid-Afrika een trip gaan maken!

Dag 4 Victoria Falls. Deze dag zijn we naar de Victoria Falls geweest. Omdat menig rental bedrijf niet uitermate positief is over Zimbabwe, waren wij dus ook niet in staat om met onze Swiftje de grens over te rijden. Ons restte dus niets anders dan een mooie glimlach op te zetten en het duimpje omhoog te steken. De lonely planet raadde ons aan bij een tankstation vlak voor de grens te gaan liften, maar na 20 minuten alleen maar afgeladen auto's tegen te zijn te gekomen besloten we maar gewoon naar de grens te rijden. Vervolgens krijg je een paar flink verbaasde, maar ook lachende grensbewakers tegen wanneer je te voet de grens overloopt. Haha! Helaas kwam ik er even later bij het visum aanvragen achter dat ik mijn camera was vergeten... daar stond ik wel even van te balen, maar de gedachte dat Pim & Lukas ook gewapend waren met de nodige pixels, zorgde ervoor dat ik weer met een glimlach bij de grenspost stond. Na voor 250 Pula een visum voor Zimbabwe te hebben gekregen (kost wat, maar heb je ook wat) stonden we dan aan de andere kant van de grens, uiteraard moesten we nog wel even een taxi zien te vinden, maar toen ik een touroperator zag staan met een ‘Victoria Falls' overhemd, ging er een lampje branden in Wietses brein. 5 minuten later zaten we in het busje en waren we onderweg! Na een uurtje te hebben gebabbeld over die ‘verschrikkelijke Suarez', die wordt echt uitgekotst hier in Afrika vanwege zijn actie tegen Ghana, en even de finale van het WK te hebben besproken waren we dan aangekomen bij de Falls. In deze tijd van het jaar is er echt zeer veel water, waardoor wij al de nodige mensen met van die superlelijke regenpuncho's zagen lopen. Uiteraard hebben wij die niet gekocht, aangezien een beetje verfrissing met temperaturen boven de 30 graden ook wel welkom was! Het is moeilijk om de falls te beschrijven, ze zijn zo inmens groot.. niet normaal! Het was wel supermooi en ik kan het zeker aanraden om erheen te gaan als je in de buurt bent! Neem wel even een extra setje kleren mee, want als je in april gaat wordt je geheid zeikenat! Voordat we het park waren ingegaan hadden we al een taxi geregeld voor de terugweg en rond half 4 gingen we dan weer terug naar de Botswaanse grens. Daar gebeurde me toch iets vreemd.. we reden op een weg waar de max snelheid 80 km/uur was.. onze taxichaufeur Lazarus reed blijkbaar 92.. dus in 1x kwam er een politievrouw vanuit de bosjes de weg op rennen met een stopbord in haar hand. Het is maar goed dat ik niet achter het stuur had gezeten, want ik had niet automatisch gedacht ‘goh dat is politie'.. afijn Lazarus dus volop in de remmen en nadat hij de bekeuring had ontvangen van de politie konden we weer verder... na 15 minuten riep Pim in 1x ‘YESSS YESSSSS' vervolgens drukte hij mij zijn telefoon onder de neus en jawel wat bleek: PSV stond 3-1 achter tegen Feyenoord en Ajax stond op winst.. oftewel Ajax kon nog kampioen worden! Lazarus begreep al het schreeuwen en tumult eerst niet helemaal en had de auto dus ook al bijna weer stilgezet maar nadat we het even hadden uitgelegd kon hij er wel om lachen! Haha rij je daar op een afgelegen weg in Zimbabwe, wordt je toch nog een beetje op de hoogte gehouden van de vaderlandse competitie. PRIMA!

Dag 5: van Kasane naar Maun. Om toch maar een beetje in het rijritme te blijven zijn we de volgende dag naar Maun gereden. In principe hadden we ook via Namibië naar Maun kunnen rijden, maar helaas hadden we dat vantevoren moeten bedenken aangezien je in Zuid-Afrika bij je rental een brief moet verkrijgen om de grens over te gaan. Afijn we zijn dus weer teruggereden naar Nata en vervolgens naar het westen gereden. Helaas hebben we op deze dag ook kennis gemaakt met oom agent. Tot dan toe was het telkens 120 rijden en wanneer je een dorpje naderde werd de maximumsneldheid 80 en uiteindelijk 60 km per uur. Dit deden wij dan ook telkens braaf. Wanneer je een dorpje uitreed werd dit vervolgens snel weer opgebouwd naar 80 en 120 km/uur. In 1 dorpje in Botswana bleek het iets anders te werken... na 2 kilometer het dorp te hebben verlaten was het blijkbaar nog steeds 60. Maargoed puur in veronderstelling dat het alweer 120 was reed ik dus ‘iets' harder. Volgens de agente reed ik 93 waar je 60 mocht.. pff na een beetje onderhandelen werd er 85 km van gemaakt, maar alsnog was het wel een beetje zuur. Het was ook lopende band werk voor deze agenten, want werkelijk waar iedereen werd van de weg gehaald. Afijn na de Botswaanse staatskas te hebben gespekt kwamen we vlak voor Nata twee olifanten tegen die naar de wegwerkzaamheden zaten te kijken. (die 135 km wegwerkzaamheden) was een mooi gezicht! Uiteindelijk weer een prima rit gehad waar we echt verschrikkelijk veel overstekende ezels en koeien tegenkwamen. Ook reden we een groot gedeelte langs de Kalahari, wat vrij indrukwekkend was. Uitgestrekte vlaktes zo ver je kon kijken. De eerste nacht hebben in Maun bij de Old Bridge backpackers geslapen.. supergezellige toko wat me wel weer een beetje terug deed denken aan de hostels in Australië twee jaar geleden! Maun ligt onder de Okavango delta, iets waar de Lonely planet zeer postief over is. Pim had via een vriend gehoord dat je in de Delta de mogelijkheid had om via een uitgeholde boomstam een tweedaagse trip door het Moremi game reserve te doen. Dit leek ons ook wel wat, alleen omdat we zo rond een uurtje of 4 in Maun waren aangekomen moesten we alles wel zeer snel regelen. Uiteindelijk dus 's avonds nog boodschappen gedaan en wat geld gepind bij het vliegveld, want jawel de andere pinautomaten accepteerden onze bankpassen weer eens niet!

Dag 6 & 7 Mokoro trip. Rond 8 uur zijn we de volgende dag aan onze trip begonnen. Eerst gingen we met een speedbootje de delta in om vervolgens daar over te stappen op de uitgeholde boomstammen! Deze boomstammen worden trouwens door de plaatselijke bevolking daar bestuurt en voortgedreven, wat erop neerkwam dat we de komende 3 uur door een natuurgebiedje in een kano zouden worden voortgedreven. Het begon allemaal heel prima. Lukas en Pim samen in een kano en ik zat in mijn eentje maar intotaal waren er rond de 12 kano's dus genoeg vertier. Het druppelde af en toe wel een beetje, maar niet heel erg storend.. totdat na 2 uur het echt gigantisch begon te regenen! Het kwam echt met bakken naar beneden. Iets wat niet helemaal hadden meegenomen in onze voorbereidingen. Het laatste uurtje zaten we echt rillend in het bootje! Toen we eenmaal aangekomen waren hebben we binnen recordsnelheid de tent opgezet en zaten we ‘droog'. Haha op dat moment dachten we echt..'waar zijn we in vredesnaam aan begonnen?' Na 2 uur was het eindelijk droog en hadden onze gidsen/bootbestuurders een vuurtje weten te creëren met drijfnat hout. Na lekker pyromaantje hebben gespeeld hebben we van 5 tot 7 nog een wandeling gemaakt en zijn we o.a. een olifant vrij dichtbij tegengekomen. Na de wandeling hebben we een beetje gegeten en gerelaxed bij het kampvuur. De volgende dag melde de gids dat hij leeuwen had gehoord toen hij in zijn tentje lag, wij hebben hier echter niets van gemerkt. Het beloofde in ieder geval veel goeds voor onze wandeling van 6 tot 10. We zijn daarbij echt superveel dieren tegengekomen, wildebeests, pumbaatje, zebra's, giraffen.. supervet! Het gave was sowieso dat je niet in een omheind park liep maar dit gewoon echt de natuur was. Na deze wandeling hebben we de weer de tent opgeruimd en zijn we rond 2 uur aan de terugreis begonnen. Nu bleek dat het kanovaren toch wel heeeeel relax kon zijn! Lekkere blauwe lucht, zonnetje erbij, dikke prima! Op de weg terug zijn we trouwens nog een krokodil tegengekomen! Dus toen we op het eind in de speedboot terugzaten onder het genot van een pilsje waren we dan ondanks het natte begin zeer te spreken over de trip!

Dag 8 & 9 Maun - Serowe. We twijfelden eerst om ook nog een gamedrive te doen in de delta, maar uiteindelijk zijn we toch naar Serowe gereden, naar de Rhino Sanctuary. We hadden hier namelijk goede verhalen over gehoord! Een reservaat dat ruim 10 jaar geleden was opgericht om te voorkomen dat de neushorens zouden uitsterven. Het was weer een aardig ritje dus we kwamen 's middags zo rond 15:00 aan. Tentje opgezet en weer lekker tussen de pumbaas en neushoorns geslapen. De volgende dag wilden we met ons Swiftje door het park gaan rijden, maar het bleek toch iets meer voor 4x4's te zijn. Er werden echter ook gamedrives georganiseerd door het park zelf en dit bleek uiteindelijk een erg leuke ervaring te zijn. Meer dan tien neushoorns gezien (inclusief kleintje) Impala's, zebra's, wildebeest, giraffes en ga zo maar door. Onze gids wist ons werkelijk waar alles te vertellen dus het waren 2 fantastische uurtjes!

Dag 10 & 11 De terugweg hebben we vanwege de grote afstand maar over twee dagen uitgespreid. Omdat we zondag niet het hele stuk wilden rijden zijn we zaterdag naar Gaborone gereden en zijn we hier nog even op zoek geweest naar het voetbalshirtje van Botswana. Uiteindelijk bleek 1 winkel hem in Gaborone te verkopen. Helaas wel voor een prijs die buiten het budget viel van Wietse & Pim, maar Lukas heeft hem nog wel weten te bemachtigen! Zondag zijn we teruggereden naar Pretoria om vervolgens de volgende dag de auto in te leveren.

Samenvattend, waar je in Zuid-Afrika heel duidelijk het contrast tussenarm en rijk ziet, is het in Botswana beter te definiëren als modernversustraditioneel. Waar je in Gaborone nog gedeeltelijk in een 1^e wereldland bent, houd dit al snel op zodra je de stad verlaat: gelijk ezels op de weg, hutjes in de middle of nowhere en noem het maar op. het waren 11 topdaagjes, mijnexcuses voor het grote verslag, maar het was dan ook daadwerkelijk een prima trip.

Groetjes Wietse!