Een hele goedemiddag,

Oke mensen, omdat ik dit eigenlijk veelste lang heb uitgesteld en ik mijn trouwe lezers dit eigenlijk toch niet aan kan doen, heb ik nu onder het genot van een rood wijntje en een lekker muziekje achter de digitale typemachine plaatsgenomen. Ik beloof bij deze iets regelmatiger een update te verschaffen van het warme leven in Zuid-Afrika aangezien op deze manier zeer vermakelijke details helaas verloren gaan, iets waar zeker een traantje om gelaten kan worden. Afijn sinds de vorige blog is er alweer genoeg gebeurd. Ik hoop jullie in deze blog op de hoogte te stellen van onze trip naar Pilanusberg, onze trip naar de Lionpark, ons weekend naar Nelspruit en af te sluiten met een soort samenvatting van hoe een normale week er een beetje uitziet. Trouwens als u veel typefouten in deze tekst aantreft, kunt u de conclusie trekken dat de lessen Afrikaans formidabel gaan.

Oke, Ik zal maar beginnen met ons bezoek aan Pilanusberg. Ruim een maand geleden hadden Gert en Esther Steyn (onze gastheer/vrouw) een Fins gezin op bezoek. Aangezien Zuid-Afrika iets te mooi is om een compleet weekend koffie te gaan leuten besloot de familie Steyn een busje te huren om naar Pilanusburg, een safaripark ten noorden van Pretoria, te gaan. Tot onze vreugde telde dit busje iets te veel zitplekken waardoor Drew & Dana (onze Amerikaanse huisgenoten) + Maarten & ik waren uitgenodigd om een dagje dieren te gaan spotten. Rond 06:30 ging de wekker en na een leuk autoritje waren we rond 930 bij het park. Je betaalt p.p. 45 Rand wat neerkomt op een flinke 4.5 euro om vervolgens een hele dag met je auto door een park heen te rijden en te genieten van de flora & Fauna + dieren. Voordat we heengingen hadden we al wat leuke verhalen gehoord van Steyn Jr. Onder andere dat een olifant de weg wilde oversteken, hij/zij (geslacht is niet vastgesteld) hiervoor zeker 4x de oppervlakte van de Veluwe voor had, maar het nodig vond om een auto die een stukje verderop de weg stond even omver te gooien. Hahah. Een andere situatie had een olifant waarschijnlijk jeuk en besloot daarom even langs een auto te ‘krabben' waardoor vervolgens een autospuitbedrijf een leuke schade kon gaan verhelpen. Jullie hebben natuurlijk al de logische conclusie getrokken dat ik nog in levende staat verkeer, aangezien het inmiddels een maand later is.. en ik kan jullie ook meedelen dat er geen incidenten met onze auto hebben plaatsgevonden. Helaas, maargoed in het park hebben we naast prachtige flora en fauna baie mooiediere gesien. Onder andere aan zebra's bleek geen gebrek te zijn, maar daarnaast waren er ook springbokken, seekoeie (nijlpaarden), olifanten, pumbaa's, giraffe's en dieren waar ik zo snel even niet de naam van weet aanwezig! Ik moet zeggen je weet de dieren toch wel wat meer te waarderen dan wanneer je achter een hekwerk bij het dierenpark in Emmen staat.

Rond een uurtje of vier zijn we doorgereden om wat cultuur te proeven. In deze cultural experience werden de vier grootste stammen van ZA uitgelegd. Men legde dus uit hoe de voornaamste stammen, waaronder de Zulu, Xhosa, rituelen waren etc. Om ook mijn vrouwlijke lezers te behouden zal ik maar niet teveel in detail treden over hoe de rolverdeling precies was oke?! Oke, na een rondleiding door de dorpen werd dit afgesloten met een fijn diner waar we onder andere krokodillenvlees hebben gegeten (zeker een aanrader!).

Een week later melde Esther ons dat ze op bezoek ging bij een vriendin en iemand moest opzoeken in het weekend. Dit betekende indirect, dat de Amerikaanse/Nederlandse combinatie haar auto mocht lenen om er een dagje op uit te trekken. Hier werd dan ook dankbaar gebruik van gemaakt! Na aanraden van fam Steyn zijn we naar het lionpark gereden. Volgesmij hebben enkele mensen al de foto op facebook gezien dat ik zo'n lief klein beestje loop te aaien, maar ik kan jullie meedelen dat het Mufassa formaat + harem ook aanwezig was. Ook in dit park kan je met je eigen auto naar binnen en genieten van de prachtige beesten. Gert jr, de zoon van de Fam Steyn was een maandje voor ons nog naar het park geweest met twee Zweedse bezoekers. Die dag was het een beetje regenachtig (ja hoor dat maak je hier ook nog mee, gelukkig niet zo vaak!) en hierdoor had Gert de koplampjes ontstoken. Waarschijnlijk werd de leeuw hier een beetje boos van want na enkele minuten plaatste hij beide poten op de voorkap van paps zijn auto waardoor Gert goed was geschrokken. Afijn de VS/NL combinatie ging dus vol goede moed het park in. Ik was eerlijk gezegd vrij verbaast over het formaat van deze leeuwkijies. Als ik met broer Matthijséén van de vele natuurdvd'tjes uit zijn grote collectiebekeek, leken ze toch een stuk kleiner dan wanneer ze een halve meter langs je auto lopen! Afijn, we waren deze dag nogal bofkonten, aangezien de leeuwen 1x p/week worden gevoerd en laat dat nou net die dag zijn dat wij er waren! Ik zal wat foto's uploaden zodat je kunt zien wat voor gigantische brokken vlees kregen. Ik schat serieus dat ze een halve meter bij een halve meter waren! Na deze rondrit kon je nog de auto parkeren om wat kleine leeuwtjes te bekijken en te aaien, superrrrrrrgaaf. Als je daar naast staat heb je toch niet het idee dat ze uitgroeien tot van die agressieve jagers. Conclusie van deze dag is dat ik het jullie toch zeker kan aanraden!

Het weekend van11-13 Maart zijn Maarten & Esther en ik het weekend begonnen met een concert van Stef Bos. Maarten had voor vertrek nog 2 kaartjes van zijn vrienden gekregen om naar een concert te gaan van deze Nederlandse zanger die nu voornamelijk in Zuid-Afrika woont. Maarten was daarbij zo vriendelijk om mij daarbij uit te nodigen, iets wat ik zeker kon waarderen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik voordat we heengingen alleen ‘papa ik lijk steeds meer op jou' kende, maar het bleek toch wel dat Stef Bos geniaal is! Hij wisselde mooie nr's af met stukjes waar de gemiddelde cabaretier zeer tevreden zou zijn.

Die avond waren we rond half 12 thuis, en 4.5 uur later ging de wekker alweer omdat we voordat de haan begon te kraaien, naar de familie van Esther zouden gaan. Esther is opgegroeid in Schoemanskloof, een klein plaatsje dichtbij Nelspruit. Zodra je daar bent sta je ongeveer met een half been in het Kruger Park dus het noordoosten van Zuid-Afrika. Haar twee broers hadden het familiebedrijf overgenomen en na dit weekend mogen wij concluderen dat ze dit fenomenaal hebben gedaan. Ze had ons vantevoren al verteld dat dit nog echt het gebied was van ‘de boeren' oftewel dat de racistische trekjes er nog zeker aanwezig waren + dat er geen Engels gesproken zou worden. Iets waar Drew & Dana zeker naar uitkeken haha! Na de gehele autorit te hebben geslapen, (je begrijpt dat 4.5 uur slaap niet aan studenten is besteed) kwamen we dan eindelijk in het gebied aan. Het deed mij stiekem (voor onze vakantiegangers die Frankrijk nog wel eens op het programma hebben staan) wel een beetje aan de Ardeche denken. Een mooie, groene, bergachtige omgeving wat afgemaakt werd met een lekker zomers temperatuurtje! (Het is hier nu trouwens herfst, maar als we deze herfst konden inruilen voor die regenachtige periode in NL zou ik het per direct doen! Maargoed, dit weekend was echt geniaal, het bleek dat de broers van Esther een gigantische boerderij hadden. Nu had ik 2 jaar terug in Nieuw-Zeeland al enkele flinke boerderijen gezien, maar die zijn toch niets vergeleken met deze. Overal waar je keek zag je de citrusbomen staan, het familiebedrijf is één van de grootste exporteurs van Zuid-Afrika! Om een idee te krijgen, ze hebben 600 plukkers in dienst, 150 man in de fabriek om alles te sorteren + dozen te krijgen en nog eens 24 man vast in dienst. Nu denk je oke dit klinkt supergroot, hiernaast had de familie ook nog een euh...ontbossingsbedrijf, oftewel ze ontginnen complete stukken land en legen volgesmij ook wegen aan. Ze hebben met name projecten in Mozambique en Swaziland, dus daar wordt dan even per helikopter heengevlogen!

Naast dat ze dus ontzettend veel land bezitten, hebben ze ook nog hun eigen ‘game-park' hier moet je niet aan een gigantische hal met playstation etc denken, maar hier in Zuid-Afrika praten ze over ‘game' ipv wildlife. Dus nadat we even een kop koffie hadden gedronken bij aankomst, werd even 1 van de 13 toyota landcruisers van stal gehaald die was omgebouwd tot safariauto, om even een stukje te gaan toeren. Hierbij kwamen we giraffes, zebra's, bavianen etc weer tegen, de omgeving was werkelijk waar prachtig. Stiekem denk ik dat Paps toch ook maar eens echt 4x4 moet gaan rijden, ik vond het al supergaaf in Nieuw-Zeeland en omdat het terrein hier ook weer zo ruig was mocht deze Toyota ook flink wat werk verzetten. Nadat we enkele uurtjes volledig gefocust hadden rondgereden was het tijd om een duikje in het zwembad te nemen en gingen de eerste flessen drank open. (Uiteraard vonden Drew, Maarten & en ik dit zeer vervelend, maarjah zo'n cultureel evenement kun je natuurlijk niet negeren. We zijn aardig geïntroduceerd met het Afrikaanse drankje brandewijn cola. Owjah dat was ik nog even vergeten te vertellen, deze mensen hadden ook nog hun eigen drankwinkel hadden + ATM (eigen pinautomaat) op hun terrein! Het absurde hield maar niet op zeg maar.

De volgende dag zijn we weer in de auto gestapt en zijn we naar een waterval gereden. Gewoon hun eigen watervalletje. Prima, Supermooi, en ook hier hadden ze weer 2 ‘vakantiehuisjes ‘ neergezet om er een weekendje intens te chillen. Maar ze gaven wel eerlijk toe, dat ze er niet zo heel vaak heengingen. Dezelfde dag hebben we nog een beetje gerelaxed en gestudeerd aangezien er de volgende week 3 tentamens op het programma stonden. Het weekend was echt superchill en ook mooi om mee te maken. De familie van Eshter was echt heel gastvrij en we zijn echt zwaar verwend. We hadden dat weekend genoeg eten voorgeschoteld gekregen om een maand te overleven. Op maandagochtend hebben Drew en Maarten zelfs nog een rondje in de helikopter gemaakt! Paps had namelijk zijn kids beloofd om ze mee te nemen naar Mozambique maar omdat daar een vergadering tussendoor kwam gingen ze maar even een rondje over het land doen. Unieke ervaring dus!

Het enige wat wel jammer is van dit geweldige weekend is de instelling van de broers tegenover de donkere bevolking. Het apartheid denken was duidelijk nog merkbaar. Om een voorbeeldje te geven toen we op een gegeven moment over Kaapstad aan het praten waren werd ons afgeraden om daarheen te gaan aangezien het vol zat met de donkere bevolking en die stuk voor stuk niet te vertrouwen waren. Je proefde hier dus nog duidelijk het apartheid denken. Natuurlijk wel uniek om mee te maken, maar andere kant draait je maag zich 2x om als je het hoort. Het zal nog wel decennia duren voordat iedereen elkaar als gelijk gaat zien hier in Zuid-Afrika.

Okay dan nu ook nog even hoe mijn gemiddelde week er hier uitziet.. Ik heb opzich wel een prima rooster, echter ik begin af en toe wel heeeeeeeeeel vroeg. Om een voorbeeld te geven op maandagochtend 07:30 is Wietse gewoon present bij een Marketing hoorcollege en vervolgens duurt de dag ook nog eens tot 16:20. Dinsdag is dan wel prima met 1 hoorcollege, woensdag is weer even terror van 830 tot 1620 en donderdag en vrijdag 1 college p/dag. Inmiddels is de UB ook al een beetje verkend. Het haalt het uiteraard niet bij de vibe die er in de Groningense UB hangt maar het komt aardig in de buurt. Inmiddels zijn de eerste tentamentjes ook alweer gemaakt, ik moet nog even afwachten wat voor cijfers ik zal terugkrijgen, maar ik heb er opzich wel een goed gevoel over. Qua niveau doet het volgesmij niet veel onder voor het Nederlandse.

Wat doen we voor de rest nog meer? Op dinsdag & donderdagavond trappen we vaak een balletje op het gigantische sportcomplex van de universiteit met de andere internationale studenten en vrijdagavond is een beetje onze stapavond geworden.

We zijn dit weekend trouwens nog naar een rugbywedstrijd geweest van het plaatselijke rugbyteam, de Blue Balls, tegen de Stormers uit Kaapstad. Het contrast kon niet veel groter als toen we naar de voetbalwedstrijd 4 weken geleden waren geweest. Waar toen al het publiek nog zwart was, was er nu geen één meer te bekennen. Wat dus ook in de film Invictus terugkomt is nog steeds actueel, rugby is een sport van de blanken en voetbal voor de donkere bevolking. We waren met 19 mensen heengegaan en aangezien bijna niemand van ons de regels kende hebben we dikke lol gehad. Zodra er iemand achter ons in het publiek een beetje wat begon te schreeuwen, probeerden we dat gewoon te kopiëren. Dit was met name hilarisch wanneer Drew dit probeerde aangezien de Afrikaanse taal nog vrij pittig is voor de gemiddelde Amerikaan!

Wat kan ik jullie op dit moment nog meer vertellen.. owjah Maarten krijgt bezoek van zijn beste vriend uit Nederland in de April vakantie (jullie Mei-Vakantie) Dus Maarten gaat hem met name Pretoria en omgeving laten zien. Ik zit met Pim een andere Nederlandse exchangestudent na te denken over Botswana, er gaat ook nog een groep naar Kaapstad, maar daar ga ik 99% zeker heen met Mams en mijn twee tantes in July dus een beetje zonde om daar 2x heen te gaan.

Verder moeten we van Esther zo snel mogelijk naar het apartheidsmuseum in Johannesburg aangezien je dat echt goed aan het denken zet. Je hebt bijvoorbeeld nog de authentieke ingangen voor ‘blanken' & de donkere bevolking.

Owjah, naar een tip hebben gekregen van mensen uit de kerk in Hoogeveen ben ik inmiddels 2x naar die kerk geweest die ze me aanraden, supergaaf! De Afrikaners zijn zeer passievol. Met name toen een lied in het Zulu werd gezongen had ik het kippenvel op mijn armen staan haha. Mijn Amerikaanse huisgenoten zijn ook nog in Kaapstad in een township naar de kerk geweest, dat ga ik hopelijk nog ff met mams doen en mijn twee tantes.

Nouu ik denk dat ik jullie wel weer aardig op de hoogte heb gesteld! Bedankt nog voor de reacties, erg leuk! Ook zeer leuk dat enige excollegas van Unigarant ook deze blog nog volgen! In eind Augustus doen we weer even een koffie;)

Groetjes uit Pretoria!